[zahra jamshidi]

بهترين زمان براي ورزش كردن وقتي است كه اکثریت غذای خورده شده از معده رد شده باشد كه اين امر به نوع غذا و قدرت هضم افراد بستگي دارد. اگر شخص غذاي سنگين (مانند كباب يا غذاهاي چرب) مصرف كند، حداقل 4-3 ساعت زمان لازم است تا غذا از معده رد شود. خود فرد نيز مي‌تواند اين زمان را متوجه شود. زماني كه هنوز در سر معده احساس سنگيني مي‌كند و يا گاز معده (می تواند حاوی بوی غذای خورده شده باشد) دارد، يعني هنوز غذا در معده وجود دارد، ولي وقتي بالاي شكم احساس سبكي ايجاد شود، يعني غذا از معده رد شده و اصطلاحاً هضم اول تا حدود زيادي انجام شده است. اين زمان كه هنوز در شخص احساس گرسنگي هم ایجاد نشده، بهترين زمان براي ورزش است. در صورتي كه شخص غذاي سبك مانند آش يا سوپ خورده باشد، اين غذاها زودتر و راحت‌تر هضم شده و از معده عبور مي‌كنند (بعد از حدود 2 ساعت). بنابراين فرد بايد نه با احساس گرسنگي شروع به ورزش کند و نه با شكم پر، زيرا ورزش كردن با شكم گرسنه موجب ضعف و لاغري شديد و آسيب به بدن مي‌شود و مضرات اين ورزش، بيشتر از منافع آن خواهد بود. همچنين ورزش با شكم پر، باعث اختلال هضم مي‌شود، زيرا خوني كه بايد براي عمل هضم به معده برود، سمت عضلات رفته و در نتيجه‌ غذا خوب هضم نمي‌شود و نيمه هضم شده از معده عبور مي‌كند و به اين ترتيب به خوبي در سلول‌ها مورد استفاده قرار نمي‌گيرد و باعث توليد مواد زائد بيشتري نسبت به مواد انرژي‌زا مي‌شود و ريشه بسياري از بيماري‌ها، تجمع مواد زائد در بدن است. همچنين بايد توجه كرد كه بلافاصله بعد از ورزش هم نبايد غذا خورد و يا آب نوشيد. چند دقيقه بعد از فراغت از ورزش (يك‌ربع تا نيم‌ساعت) بايد صبر كرد تا بدن خنك شود و به آرامش و تعادل نسبي برسد و بعد نوشيدني مانند آب نوشيد. ترجيحاً آب مصرفي نبايد بسیار سرد باشد، اما مي‌‌تواند خنك باشد. غذا را هم بايد بعد از برگشتن آرامش به بدن خورد و نه با فاصله زمانی کم از ورزش که بدن هنوز داغ و ضربان قلب بالاست.
بعضي از ورزش‌ها، طبيعت گرم دارند مانند دو ميداني، فوتبال، واليبال ساحلي، تنيس كه در فضاي آزاد مخصوصا در روزهاي گرم انجام مي‌شوند و با تحرك زياد بدن همراهند. احتمال گرمازدگي در اين ورزش‌ها بيشتر است، افراد بايد قبل و بعد از ورزش، از خنكي‌جات مانند هندوانه، خيار، كاهو، شربت خاكشير، آبليمو، آبغوره، آب انار و آب زرشك و كلاً نوشيدني‌ها و آب بيشتر استفاده كنند (مخصوصاً افراد با مزاج گرم و خشك) و تدابير گفته شده براي گرمي وخشكي نيز بايد براي اين افراد پياده شود، زيرا ورزش به سمت گرمي و خشكي است و افراد با مزاج گرم و خشك به دنبال ورزش (و به ويژه اين قبيل ورزش‌ها) مستعد گرمازدگي و بي‌آبي بدن هستند.
برخی ورزش‌ها گرمی و خشکی زیادی ایجاد نمی کنند و به نسبت می توان گفت كه طبيعت سرد دارند مانند اسكي، شنا، واترپلو، ورزش‌هاي سالني با تحرك كم يا با نشستن زياد مثل شطرنج و بيليارد كه بيشتر فكري و با تحرك كم هستند. افراد با مزاج سرد، براي ورود به اين ورزش‌ها، حتماً بايد در كنار ورزش به يك ورزش پرتحرك نيز بپردازند، وگرنه حتي ممكن است سردي و رطوبت آنها افزايش يابد و به اين ترتيب اين افراد بايد از مصرف خوردني‌ها و نوشيدني‌هاي سرد پرهيز كنند. بنابراين مشخص شد که ميزان نوشيدن آب بسته به نوع ورزش، فصل و مزاج ورزشکار متفاوت است.
موارد گفته شده در مورد ورزش برای ماساژ هم صادق است. در واقع، ماساژ، نوعي ورزش است كه به صورت غير فعالانه روي شخص اعمال مي‌شود، ولي خود فرد ورزش نمي‌كند و تقريبا همان روابط ذكر شده بين ورزش و غذا، براي ماساژ و غذا هم حاكم است. در حقيقت رعايت مزاج و تدابیر غذا خوردن، هميشه يك اصل ثابت است.

[نویسنده]

نوشته‌ها