پژوهشگران، عصاره ی بلوبری به نام پلی فنول ها را بر روی بافت های حیوانی در آزمایشگاه مورد بررسی قرار دادند. آن ها دریافتند که نمونه های بافتی که بیشتر از همه در معرض عصاره زغال اخته قرار گرفته بودند، پس از اندازه گیری بعدی کمترین محتوای چربی را دارا بودند.
شیاوانی موگه، در آمریکا به بررسی این موضوع پرداخته بود که زغال اخته و محتوای پلی فنول آن ممکن است نقشی در مقابله با چاقی داشته باشد. در این بررسی کشت های بافتی گرفته شده از موش، از لحاظ اثر پلی فنول های موجود در زغال اخته بر آن ها مورد بررسی قرار گرفت و نشان داده شد که پلی فنول‌های موجود در این میوه می تواند بر سلول های چربی اثر بگذارند، به طوری که با بالاترین دوز پلی فنول، شمار سلول های چربی تا 73 درصد و با کمترین دوز آن ها این میزان 27 درصد کاهش یافت.
سیده ندا موسوی، دانشجوی دکترای تخصصی علوم تغذیه
