با كشف نوع جديد ديابت (ديابت نوع 3) مشخص شد كه كاهش انسولين توليد شده در مغز، امكان ابتلا به اين نوع ديابت را كه با آلزايمر نيز به نوعي مرتبط است افزايش مي‌دهد…
اين كشف سبب پيدايش تغييراتي در شيوه نگرش به اين بيماري گرديد. طبق يافته‌هاي محققان پانكراس تنها منبع توليد انسولين نيست و مغز نيز در اين رابطه نقش دارد. انسولين كه براي بقاي سلول‌هاي مغز ضروري است در روند پيشرفت بيماري آلزايمر نيز موثر است. ارتباط ميان مقاومت انسوليني و تخريب سلول‌ها تا به حال كاملا شناخته شده است اما اين نخستين تحقيق در زمينه ارتباط انسولين با آلزايمر است. پژوهشگران با تحقيق روي اختلالات در نوعي ژن در موش‌ها كه سيگنال‌هاي انسوليني را در مغز بلوكه مي‌كرد متوجه شدند انسولين در نورون‌هاي چند ناحيه از مغز وجود دارد. به علاوه افت توليد انسولين در مغز سبب تخريب سلول‌هاي مغزي و بروز علايم اوليه آلزايمر مي‌شود. اين اختلال مربوط به ديابت نوع 1 و 2 نيست و بيماري متفاوت و پيچيده‌تري را در سيستم عصبي مركزي ايجاد مي‌كند. بررسي نتايج كالبد شكافي مغز بيماران مبتلا به آلزايمر نشان داد كه فاكتور رشد در هيپوكامپ- قسمتي از مغز كه مربوط به حافظه است – در سطح نرمال نبوده است و كمبود اين فاكتور باعث مرگ سلول‌هاي مغزي مي‌شود.
