[v.fatoorechi]

فرآوری زیتون سبز و تبدیل آن به زیتون سیاه از طریق هوادهی شدید صورت می‌پذیرد، استفاده از آهن و سود به منظور تثبیت رنگ زیتون‌های سیاه مطابق استانداردهای بین‌المللی صورت می‌پذیرد و نگرانی در این خصوص وجود ندارد.
زیتون سیاه به دو طریق تولید می‌شود. نخست زیتون‌هایی هستند كه رنگشان به صورت طبیعی تیره است كه به مقدار كمی در دنیا كشت و برداشت می‌شوند. اما بیشترین مقدار زیتونی كه تحت عنوان زیتون سیاه در همه جای دنیا وجود دارد، طی یك پروسه صنعتی به دست می‌آید كه ارتباطی با سیاه كردن زیتون سبز با مواردی نظیر سولفات آهن یا براده آهن ندارد.
فرآیندی كه در همه جای دنیا و بر اساس روش‌های بین‌المللی مورد تایید است، یك روش هوادهی است. زیتون را پس از برداشت و طی پروسه‌های تلخی‌ گیری زیتون با قرار دادن در معرض هوادهی شدید تغییر رنگ می‌دهند. پس از تغییر رنگ از ملح آهن كه دو نوع آن نظیر گلوكونات را مجاز دانسته‌اند، مطابق رفرانس‌های بین‌المللی به منظور تثبیت رنگ استفاده می‌كنند و نه برای تغییر رنگ زیتون سبز.
عنوان می‌شود آهك و سود در پروسه فراوری زیتون سیاه استفاده می‌شود كه از جمله تبعات آن خونریزی معده است، روش‌هایی برای تلخی‌گیری زیتون وجود دارد كه عمده‌ترین قرار دادن مداوم زیتون در آب‌نمك و دیگر استفاده از غلظت‌های بسیار كم «سود» استاین است. روشهای دیگری نیز هستند كه اگر به كار بسته شوند از نظر بهداشتی قابل تایید نیستند.
در صورتی كه مردم از مواد غذایی تایید شده استفاده كنند، هیچ خطری تهدیدشان نمی‌كند و مشكلی از نظر جسمی پیش نمی‌آید.
مگرآن كه این محصول از طریق غیربهداشتی تولید شده باشد كه ما آنها را تضمین نمی‌كنیم. چه از لحاظ روش تلخی‌گیری و یا استفاده از غلظت‌های بالای نمك یا شرایط نامناسب و میزان نگهداری‌شان در «سود».
چه در خصوص زیتون‌های وارداتی و چه در خصوص زیتون‌هایی كه در داخل كشور تولید می‌شوند توصیه می‌كنیم مصرف‌كنندگان از محصولات دارای مجوز و پروانه بهداشتی استفاده كنند.
شناسایی زیتون به راحتی امكان‌پذیر نبوده و نیازمند روشهای آزمایشگاهی است و مصرف ‌كنندگان در حالت عادی نمی‌توانند آن را تشخیص دهند، مگر آن كه تغییر شكل‌های مشهودی داشته باشد. بویژه اگر به صورت فله توزیع شده باشد كه قابل ردیابی هم نیست.

[نویسنده]

نوشته‌ها