[neda.mousavi]

در تبلیغات ادعا می‌شود که محصول‌های رژیمی، کم‌کالری و مناسب برای افرادی هستند که به دلایل مختلف (دیابت، چاقی و…) باید میزان قند مصرفی‌شان را کاهش دهند. اما در واقع دلیل کم‌کالری بودن این محصول‌ها، قند و شکر مصنوعی است که در آن‌ها استفاده می‌شود. ترکیب این قندها در بدن همانند قند و شکر معمولی متابولیزه نشده و در نتیجه میزان کالری تولیدی‌شان کمتر است اما این شیرین‌کننده‌های مصنوعی – به غیر از آسپارتام که از برخی واحدهای پروتئینی تشکیل شده است – ترکیب‌های شیمیایی شیرین‌کننده‌ای هستند که برخی حتی تا 200 یا 300 مرتبه شیرین‌تر از ساکاروز هستند و به دلیل اینکه در بدن متابولیزه نمی‌شوند عملاً اثر قند معمولی را ندارند.

خوراکی‌هایی مثل قند، نوشابه، مربا و عسلی که به عنوان رژیمی تبلیغ می‌شوند به دلیل داشتن این ترکیب‌های شیمیایی می‌توانند مضر باشند و مصرف بیش از حدشان می‌تواند سلامت فرد را به خطر بیندازد. به هر حال نباید از این موضوع غافل شد که این ترکیب‌ها، شیمیایی هستند و باید از بدن دفع شوند و در نتیجه کار زیادی را به کبد و کلیه تحمیل می‌کنند و اگر مداوم مصرف شوند، آثار منفی فراوانی روی بافت کبد و کلیه می‌گذارند. از سوی دیگر، چون شیرینی آن‌ها بیش از قند و شکر معمولی است، حس چشایی را دچار سردرگمی می‌کند. در واقع فردی که به مصرف خوراکی‌هایی با قند مصنوعی عادت می‌کند حساسیت سلول‌های چشایی‌اش تغییر می‌کند و مواد غذایی که شیرینی معقول دارند را شیرین حس نمی‌کند بنابراین به افرادی که در مصرف قندهای ساده محدودیت دارند، توصیه می‌کنم قندهای معمولی را به میزان کم مصرف کنند و سراغ مصرف قندهای مصنوعی و محصول‌های رژیمی نروند زیرا عوارض مصرف این محصول‌ها بیش از عوارض ناشی از مصرف قندهای ساده است.

سیده ندا موسوی، دانشجوی دکترای تخصصی علوم تغذیه

[نویسنده]

نوشته‌ها