متيل جيوه اثرات زيان باری بر روی سيستم توليدمثل، تنفس و عصبی انسان دارد. يکی از راه‌های عمده در معرض قرارگيری انسان در برابر متيل جيوه، مصرف ماهی و غذاهای دريايی است. اين مقاله سعی دارد مطالعاتی را که در طی 6 سال اخير بر روی سطح جيوه در 21 گونه از ماهيان خليج فارس، دريای خزر و تالاب انزلی صورت پذيرفته، پوشش دهد و ضمن بيان سطح جيوه، پيشنهاداتی را در مورد تعداد وعده‌های مجاز مصرف ماهی در هر ماه به تفکيک گونه ارائه نمايد.
مواد و روش‌ها: نمونه‌های ماهی به آزمايشگاه منتقل شده و تا فرا رسيدن زمان کالبد شکافی در فريزر oC 20- نگهداری شدند. سپس بافت عضله آن‌ها جدا و خشک گرديد. نمونه‌های خشک شده به شکل پودر همگن در آمده و ميزان غلظت جيوه توسط دستگاه پيشرفته آناليز جيوه مدل 254 تعيين شد.
نتايج: به طور کلی آلودگی جيوه در ماهيان تالاب انزلی بيشتر از ماهيان صيد شده از دريای خزر بود. همچنين در بين تمامی ماهيان مورد مطالعه کفشک ماهی صيد شده از خليج فارس با 61/5 ميلی گرم بر کيلوگرم بيشترين ميزان جيوه را به خود اختصاص می‌داد که محدوديت شديد مصرف برای خانم‌های باردار و گروه‌های حساس ايجاد می‌کرد.
بحث: با توجه به محاسبات صورت گرفته حدود 50% ماهيان که اکثراً از ماهيان با زنجيره غذايی کوتاه هستند را به راحتی می‌توان در طول سال مصرف نمود. اما در مورد کفشک ماهی (Euryglossa orientalis) و کوسه ماهی (Carcharhinus dussumieri) صيد شده از خليج فارس بايستی ملاحظات ويژه‌ای در مصرف لحاظ گردد
