[v.fazel]

وزن کم کردن:
دربارۀ رابطۀ دوچرخه سواری و کاهش وزن مطالعات اندکی انجام شده است
از گذشته تا کنون، در زمینۀ اضافه وزن و کاهش وزن، دوچرخه سواری نسبت به پیاده روی کمتر مورد توجه محققان قرار گرفته است. باید گفت که محاسبۀ مصرف انرژی که برای پیاده روی مورد استفاده قرار می‌گیرد، نسبتاً آسان است: برای هر کیلومتر مسافت طی شده، یک کیلو کالری به ازای هر کیلوگرم وزن مصرف می‌شود. این طور که به نظر می‌رسد ظاهراً بسیاری از محققان راه پیماهای سخت کوشی نیز هستند !

برای کمر کردن وزن و کوچک کردن شکم، دوچرخه سواری را امتحان کنید
سال گذشته، یک گروه از محققان تونسی از این عادت (مطالعه بر روی تأثیر پیاده روی در کم شدن وزن) فاصله گرفتند و تحقیقی بر روی سه گروه از بزرگسالان که اضافه وزن داشتند (42% تودۀ چربی)، انجام دادند. سن مهم است ! در واقع تحقیقات نشان می‌دهند که هر چه چاقی مفرط زودتر ایجاد شود، خطر گسترش بیماری های مرتبط به اضافه وزن از جمله دیابت، بیماری های قلبی عروقی، آرتروز، سرطان و… بیشتر خواهد شد.

تحقیق، در اولین گروه جوانان 18 ساله ای را مورد مطالعه قرار داد و ساعت های ِ دوچرخه سواری را برای آنها تجویز کرد و کاهش وزن آنها را با گروه دوم (باز هم 18 ساله ها) که تحت درمان با یک رژیم کم کالری و شدید قرار داشتند، مورد مقایسه قرار داد. در سومین گروه، آنچه که اهیمت ویژه داشت همراه کردن رژیم غذایی و دوچرخه سواری با هم بود. شایان ذکر است که تمرین دوچرخه سواری 4 بار در هفته و هر بار به مدت یک و نیم ساعت و با شدت معمولی انجام شده است. این مطالعه دو ماه طول کشید.

گروهی که وزن کم کرده، دقیقاً همانی نیست که شما فکر می‌کنید !
نتیجۀ اقدامات: جوانان اولین گروه (همان هایی که فقط دوچرخه سواری می‌کردند) طی این دو ماه، فقط دو کیلوگرم وزن کم کردند. واضح است که کاهش وزن گروه اول کمتر از کاهش وزن گروه دوم (افرادی که فقط رژیم داشتند) بوده است، افراد گروه دوم به طور میانگین 5 کیلوگرم کم کردند. بدون هیچ تعجبی، بهترین امتیازها متعلق به گروهی است که دوچرخه سواری و رژیم غذایی را با هم همراه کردند و توانستند به طور میانگین در 6.2 کیلو گرم وزن کم کنند. اگر فقط به اعداد توجه کنیم، نتیجه می‌گیریم که ورزش تأثیر اندکی بر لاغر شدن می‌گذارد. اما مؤلفان این پژوهش فقط به منحنی تغییر وزن اکتفا نکردند، آنها توجه ویژه ای نیز به تغییرات ترکیب بدن داشتند.

آنها متوجه شدند که تمام جوانانی که برنامۀ ورزشی را نیز پیگیری می‌کردند، عضلات ران ها و ساق هایشان قوی شده است. به طور میانگین، 46.4 تا 47.1 کیلو گرم از توده های بدنی شان بدون چربی شده بود. وزن ِ روی ترازو معیار چندانی مناسبی برای ارزشیابی ترکیبات بدنی نیست. در واقع، جوانان اولین گروه سه کیلو چربی کم کرده بودند و یک کیلو عضلۀ قوی به بدن شان اضافه شده بود. و این درحالی است که عضله، بافت بسیار گران بهایی در طراحی [مصرف] انرژی است. کسانی که این تودۀ ماهیچه ای را به واسطۀ استفاده از دوچرخه به عنوان وسیلۀ حمل و نقل به دست می‌آورند، برای خودشان سوخت و ساز پایۀ بیشتری نسبت به کسانی که پیاده روی را به عنوان راهی برای لاغری انتخاب می‌کنند، تضمین کرده اند.

[نویسنده]

نوشته‌ها