[zahra jamshidi]

شايد در نظر اول مهم نباشد كه از چه ظروفي براي پخت غذا استفاده مي‌كنيد ولي آثار شيميايي حاصل از مواد موجود در رنگ يا جنس برخي از آنها، ممكن است سلامتي شما را تهديد كند.

آلومينيومي: يون، آلومينيوم را از طريق غذا وارد بدنتان مي‌كند و در درازمدت سبب كم‌خوني مي‌شود. فقط غذاهايي را در آن بپزيد كه به زمان پخت كمي نياز دارد، اسيدي نيست و با نمك سر و كار ندارد.

لعابي يا سفالين: معمولا رنگ‌زده است و از همين‌رو، با فلزات سنگيني چون سرب همراه است كه باعث مسموميت‌هاي خفيف، افسردگي و كندذهني در طولاني‌مدت مي‌شود. نوع زردرنگ آن بهتر است و اگر از سراميك باشد، مضرات كمتري دارد.

مسي: نوع قلع‌اندودش خطر چنداني ندارد. در غير اين صورت با ورود يون مس به بدن، اندام داخلي مثل احشا و حتي كبد را از كار مي‌اندازد. هنگام شستشو، با سيم ظرفشويي به جانشان نيفتيد و اگر خشي در آنها مي‌بينيد، يا مجددا قلع‌اندودشان كنيد يا روانه زباله‌دان. غذاهاي ترش و مواد اسيدي، قلع روي آنها را از بين مي‌برد.

ملامين: ملامين‌هاي ترك خورده و قديمي و كهنه را دور‌بيندازيد. لعابي كه سطح اين دسته ظروف را مي‌پوشاند بسيار نازك است و خيلي زود از بين مي‌رود. با از بين رفتن اين لعاب شما در واقع در حال پخت‌وپز ميكروب و وارد كردن آن به بدن خودتانيد!

پلاستيك: غذاها و نوشيدني‌هاي داغ همچون چاي، شيركاكائو و از اين دست را در ليوان‌هاي پلاستيكي و حتي نوع شفاف و بي‌رنگ معروف به يك‌بار مصرف آنها نخوريد. مواد آلي و تركيبات شيميايي را مستقيما وارد بدنتان مي‌كند و باعث سرطان مي‌شود. ظروف پلاستيكي رنگين، رنگ را نيز به خوردتان مي‌دهد!

تفلون: نبايد خراش يا زدگي داشته باشد و هنگام پخت‌وپز حتما هواكش روشن يا پنجره آشپزخانه باز باشد. گاز متصاعد شده از تفلون‌هاي خشدار و آنها كه حرارتي زياد تحمل مي‌كند، علاوه بر ايجاد سرطان، بشدت براي كودكان و پرندگان مضر است.

شيشه، بلور، پيركس: انتخابي خوب براي آشپزخانه! نه يوني آزاد مي‌كند، نه مواد بازي و اسيدي بر آنها اثرگذار است.

استيل: غذاهاي اسيدي و حاوي نمك به لايه استيل آسيب مي‌رساند، اما همين لايه اگر خوب نگهداري شود، از وارد شدن يون‌هاي آهن به بدن جلوگيري مي‌كند. پس از بلور و پيركس انتخاب خوبي‌ است.

[نویسنده]

نوشته‌ها