هدف از تولید ماست‌های طعم دار تنها ایجاد تنوع در محصولات لبنی کارخانه‌ها بوده است و این نوع ماست‌ها صرفا با هدف سلامت بخشی یا دارا بودن مزیت تغذیه‌ای نسبت به ماست‌های معمولی تهیه نمی‌شوند. ماست‌های میوه‌ای و طعم‌دار به طور کل جزو محصولات لبنی طعم دار محسوب می‌شوند و به عنوان نوعی کالای غذایی لوکس به شمار می‌روند.
برای طعم بخشیدن به ماست‌ها مقداری مارمالاد میوه، ذرات میوه، طعم دهنده و یا کنستانتره میوه به آن‌ها اضافه می‌شود؛ همچنین از مقداری شکر برای شیرین کردن ماست‌های طعم دار در ترکیب آن‌ها استفاده می‌کنند. با توجه به شکر موجود در ماست‌های میوه‌ای، افراد از مصرف روزانه و مستمر این نوع ماست‌ها در چندین وعده غذایی خودداری کنند ولی استفاده از ماست‌های طعم دار هر 2 یا 3 روز یکبار بلامانع است.
میوه‌ی مورد استفاده در این ماست‌های طعم دار فسادپذیری را در آن‌ها بالا می‌برد، از این رو در تهیه این ماست‌ها از مواد نگهدارنده مجاز استفاده می‌شود لذا بهتر است افراد از مصرف بالای این نوع ماست در رژیم مستمر غذایی خود، خودداری کنند.
در خصوص اختلاف ماست‌های کم چرب و پرچرب باید خاطرنشان کرد: ماست‌های پرچرب و کم چرب به جز اختلاف مقدار چربی موجود در ترکیب آن‌ها که تنها در طعم و بافت ماست موثر است تفاوت اساسی دیگری با یکدیگر ندارند. اما قطعا در کل فرمول و میزان مواد خشک سایر تشکیل دهنده‌ها با هم متفاوتند.
