تاکنون بسياري از مطالعات اپيدميولوژيک انجام‌شده روي اثرات نوشيدن قهوه بر «مرگ‌ومير به طور کلي» يا «مرگ‌ومير ناشي از بيماري‌هاي خاص» کوچک و ضعيف بوده‌اند و به همين خاطر نتايج متناقضي داشته‌اند…
در اواسط دهه 1990 اپيدميولوژيست‌هاي موسسه ملي سرطان در آمريکا يک پرسش‌نامه مفصل را در مورد رژيم غذايي و سبک زندگي براي 402260 عضو انجمن بازنشستگان آمريکا (AARP) پر کردند. آن دسته از شرکت‌کنندگان (در محدوده سني 71-50 سال) که در شروع مطالعه فاقد بيماري قلبي، سکته مغزي و سرطان بودند، براي مدت يک دهه پيگيري شدند (يعني بيش از 1/5 ميليون نفر- سال پيگيري).
پس از تعديل از نظر بسياري از عوامل مخدوش‌کننده احتمالي، يک ارتباط معکوس و پلکاني بين ميزان قهوه مصرف‌شده با مرگ‌ومير به طور کلي و مرگ‌ومير اختصاصي ناشي از بيماري‌هاي قلبي، سکته مغزي، بيماري‌هاي تنفسي، ديابت و عفونت- ولي نه مرگ‌هاي ناشي از سرطان- يافت شد. اين نتايج براي مردان و زنان و در مورد قهوه‌هاي کافئين‌دار يا بدون کافئين مشابه بودند.(3)
رهنمود: اين بزرگ‌ترين مطالعه‌اي است که تاکنون در مورد اثرات نوشيدن قهوه بر سلامت انجام شده است. در اين مطالعه مردان و زناني که روزانه حداقل 6 فنجان قهوه مي‌نوشيدند، ميزان مرگ‌ومير 10 ساله‌شان به ترتيب 10 و 15 کمتر از کساني بود که قهوه مصرف نمي‌کردند. به دليل مشاهده‌اي بودن مطالعه حاضر، نمي‌توان علت و معلولي بودن اين رابطه را از آن استنباط کرد. با اين حال، ارتباط پلکاني دوز- پاسخ و تعديل دقيق از نظر عوامل مخدوش‌کننده احتمالي، نشانگر آن است که احتمالا چنين رابطه‌اي وجود دارد. محققان چنين فرض کرده‌اند که وجود آنتي‌اکسيدان‌هاي فراوان در قهوه شايد بتواند منافع مصرف آن را توجيه کند.
