اگه یه روز سر میز غذا خاطره یه کوهنوردی دلچسب با دوستاتون زنده شد، مطمئن باشید که حتما آشپز تو غذاش آویشن ریخته. این گیاه معطر کوهی، گونه‌های خیلی زیادی داره، که آویشن شیرازی و آویشن کوهی گونه‌های بومی اون توی ایران هستن.
آویشن یکی از بهترین ادویه‌ها برای غذاهای سنگین و دیرهضم محسوب می‌شه. به غیر از اینکه بوی این گیاه با گوشت و انواع پاستا همخونی داره، حسابی به معده کمک می‌کنه تا غذای سنگین رو هضم کنه. سنت آشپزی ما پودر آویشن خشک رو ترجیح می‌ده و معمولا برای پخت پیتزا و لازانیا ازش استفاده می‌کنیم، اما آویشن تازه هم عطر بیشتر و هم خاصیت بیشتری داره. تو غرب ایران هم این گیاه رو با اسم “کاکوتی” می‌شناسن و برای معطر کردن دوغ ازش استفاده می‌کنن.
آویشن قدرت دارویی فوق‌العاده‌ای داره. مهم‌ترین خاصیت‌ش افزایش جریان خونه. از این خاصیت آویشن می‌تونید نهایت استفاده رو ببرید و برای تسکین دردهای عضلانی و استخوانی با ترکیب پودر آویشن و روغن‌زیتون یک پماد مسکن جادویی بسازید. همین ترکیب می‌تونه به تقویت ریشه مو کمک کنه.
آویشن شیرازی خلط آوره و یه مسکن عالی برای التهاب ریه محسوب می‌شه. دم‌نوش آویشن می‌تونه پرستار خوب روزهای کسالت‌بار سرماخوردگی باشه.
آویشن آرام‌بخشه و می‌تونه مثل سد محکی مقابل افسردگی، بی‌خوابی و عوارض دیگه استرس و اضطراب قد علم کنه.
این گیاه ضد باکتری و ضد قارچ هم هست. بنابراین برای همه بیماری‌های میکروبی و عفونی مفیده.
با همه خواص فوق‌العاده این گیاه، نباید در مصرف‌ش زیاده روی کنید، چون ماده سمی داره که ممکنه منجر به تهوع بشه.
