[hooshmand]

آب معدني از جمله نوشيدني‌هاي گوارايي است كه خصوصا خنك آن در روزهاي گرم سال از طرفداران زيادي برخوردار است. اين نوشيدني كه در قالب قوطي‌هاي پلاستيكي به بازار عرضه مي‌شود، در ميان افراد چنان جايگاهي پيدا كرده كه گاهي برخي خانواده‌ها براي مصرف روزانه به جاي آب لوله‌كشي از آب معدني استفاده مي‌كنند.

شايد براي برخي مصرف‌كنندگان اين سوال پيش آيد كه آيا واقعا آب معدني مزاياي بيشتري نسبت به آب لوله‌كشي دارد؟

آب معدني همان آب چشمه است كه با عبور از طبقات و لايه‌هاي كوه‌ها به طور طبيعي تصفيه شده و هنگامي كه به سطح زمين مي‌رسد، به جوش و خروش درمي‌آيد و هوا و اكسيژن فراواني را دريافت مي‌كند. اين آب به دليل املاح معدني نظير كلسيم، منيزيم، سديم و پتاسيم داراي طعم و مزه بهتري نسبت به آب لوله‌‌كشي است و مي‌تواند تا حدودي تامين‌كننده نيازهاي بدن باشد. البته از آنجا كه سديم حضور قوي در اغلب آب‌هاي معدني دارد، مصرف زياد آن براي كساني كه دچار فشار خون هستند، كمتر مناسب بوده يا اصلا توصيه نمي‌شود.

معمولا براي ضدعفوني كردن اين نوع آب‌ها از روش كلر زدن استفاده نمي‌شود و در عوض از روش‌هاي فيلتراسيون، ضدعفوني كردن با ازن و اشعه مادون قرمز استفاده مي‌شود كه احتمال دارد در هنگام كاربرد نامناسب برخي اشعه‌ها، تركيبات مضر بطري به درون آب منتقل شده و زمينه افت املاح آب را فراهم سازد.

از طرفي نوشيدن هميشگي و دائم آب‌هاي معدني به سبب وجود نيترات، نيتريت، سرب، كادميوم و جيوه براي سلامتي زيان‌بخش هستند لذا با توجه به اين كه دريافت نيترات و نيتريت از طريق استفاده از غذاهاي حاضري معمولا در رژيم غذايي افراد بالاست و همچنين به دليل آن كه برخي از اين آب‌ها بويژه انواعي كه از آب‌هاي پايين‌دست تهيه مي‌شوند، در معرض آلوده شدن به فاضلاب، انواع كودها و آفت‌كش‌ها و نيز فلزات سنگين هستند، لذا مصرف زياد آب معدني توصيه نمي‌شود. نكته ديگر آن كه درصد املاح برخي از آب‌هاي معدني بيش از حد نياز بوده، بنابراين مي‌تواند خطر بروز سنگ كليه را در افراد مستعد افزايش دهد.

چند توصيه
از مصرف بيش از حد آب معدني‌هاي گازدار بپرهيزيد؛ چراكه گاز دي‌اكسيدكربن مي‌تواند به ميناي دندان صدمه زده و براي افراد دچار ريفلاكس و نفخ مخاطره‌آميز باشد.

از خريد آب معدني‌هاي يخ‌زده يا بطري‌هايي كه پشت شيشه مغازه‌ها در مجاورت تابش مستقيم نور خورشيد هستند، اجتناب كنيد؛ چرا كه درجه حرارت‌‌هاي بسيار بالا و پايين مي‌تواند موجب انتقال تركيبات مضر بطري به درون آب شوند و زمينه افت املاح آب را فراهم سازد لذا اگر در هنگام نوشيدن اين نوع آب‌ها مزه‌هاي عجيب و طعم پلاستيك را احساس كرديد، مطمئن باشيد كه حلال‌‌هاي شيميايي ديواره بطري در آب حل شده‌اند.

از پر كردن مجدد بطري‌هاي آب معدني با‌ آب شهري يا موادي مثل آبغوره، ترشي، سركه و آبليمو خودداري كنيد؛ چرا كه مواد اسيدي و بازي مي‌توانند با ديواره قوطي‌هاي پلاستيكي فعل و انفعالات نامطلوبي ايجاد كرده و موجب سمي و سرطان‌زا شدن محصولات داخل بطري شوند.

[نویسنده]

نوشته‌ها