گوشت ماهی جزء گوشت‌های سفید بوده و یک منبع غنی از پروتئین به حساب می‌آید به طوری که در مقایسه با انواع گوشت‌ها از نظر کمی بیشترین درصد پروتئین را دارد. گوشت ماهی از نظر کیفی نیز بر خلاف گوشت قرمز دارای بافت پیوندی کمتر و فاقد الاستین است که فقدان آن هنگام تبدیل کلاژن به ژلاتین در زمان پخت باعث می‌شود که پروتئین پخته شده راحت‌تر هضم شود و جذب آن به بیش از 90 درصد برسد.
پروتئین‌های ماهی دارای اسیدهای آمینه ضروری به نسبتی بسیار متناسب با نیازهای بدن انسان است.پروتئین موجود در میگو نیز کیفیت بالایی داشته و حاوی تمام اسیدهای آمینه ضروری بدن است و به دلیل نداشتن بافت هم‌بند به راحتی هضم و جذب می‌شود.
مقدار چربی ماهی‌ها بسیار متفاوت بوده و از کمتر از یک درصد تا بیش از 30 درصد متغیر بوده و جزو سهل‌الهضم‌ترین چربی‌های حیوانی است.
در این میان اسیدهای چرب «امگا 3» با خواص و فواید بسیار ارزشمند از همه مهمترند که در ماهی‌های چرب ساکن آب‌های دریایی سرد به میزان فراوان یافت می‌شود.
ویتامین‌های گروه B بیشتر در گوشت ماهی وجود ندارند، میگو به دلیل دارا بودن اسید آمینه تریپتوفان فراوان که پیش ماده ویتامین B3 است و مقدار فراوانی از این ویتامین را برای بدن تامین می‌کند.ماهی و میگو از نظر وجود مواد معدنی غنی بوده و دارای آهن، ید، کلسیم، فسفر، گوگرد، روی، فلوئور، سلنیوم، منگنز و مس هستند.
مصرف مداوم و منظم مواد غذایی حاصل از آبزیان به ویژه ماهی و میگو به علت دارا بودن بسیاری از مواد و ترکیبات مهم و اساس موثر در سلامتی انسان در تمامی دوران زندگی و به ویژه در دوران جنینی، کودکی، نوجوانی و کهنسالی از سوی مراجع معتبر علمی و پزشکی جهان مورد تاکید و توصیه است.
