تحقیقات نشان می دهد زمانیکه ریبوزوم ها، سازندگان پروتئین سلول، کُند می شوند فرآیند پیری هم کُند می شود. کاهش سرعت موجب کاهش تولید می شود اما به ریبوزوم ها یک فرصت اضافی می دهد تا خودشان را ترمیم نمایند.
جان پرایس، استاد دانشگاه بیریگام در یوتا آمریکا، در این باره می گوید: «ریبوزوم ها یک مکانیسم پیچیده ای دارند و به طور متناوب نیاز به تعویض و ترمیم بخش های خود دارند.»
محققان در این مطالعه دو گروه از موش ها را مورد بررسی قرار دادند. یک گروه دسترسی نامحدود به غذا داشتند در حالیکه گروه دیگر محدود به مصرف ۳۵ درصد کالری کمتر بودند، اگرچه تمام مواد مغذی ضروری زنده ماندن را دریافت می کردند.
محققان دریافتند، محدود کردن مصرف کالری موجب افزایش طول عمر می شود.
به گفته پرایس، «محدودیت در کالری مصرفی موجب ایجاد تغییرات بیوشیمیایی واقعی می شود که روند پیری را کُند می سازد.»
وی در ادامه افزود: «موش های دارای محدودیت در مصرف کالری، پرانرژی تر بوده و کمتر مبتلا به بیماری می شدند. همچنین از آنجائیکه بهتر اعضای بدن شان حفظ می شد با افزایش سن جوان تر هم ماندند.»
با این حال محققان تاکید می کنند که این آزمایش هنوز بر روی انسان ها انجام نشده و نتایج آن در مورد انسان ها مشخص نیست.
