از مهم ترین خواص کرفس، می توان به خاصیت ضددرد، آرام بخش، ضدالتهاب مفاصل، ضد باکتری، ضدتشنج، ضدسرطان، التیام دهنده دردهای روماتیسمی، ضداسپاسم (گرفتگی ماهیچه‌ها)، ادرارآور، کاهش دهنده چربی و فشارخون، آنتی باکتریال و آنتی اپیلپتیک اشاره کرد.
کرفس، سبزی ادرارآوری است که سبب کاهش فشار خون می شود و تا حدودی در کاهش چربی و قند خون نیز موثر است.
هر ماده غذایی که خاصیت ادرارآوری داشته باشد، سبب کاهش فشار خون می شود؛ کرفس سبزی ادرارآوری است، به همین علت، ضمن کاهش فشار خون تا حدودی در کاهش چربی و قند خون نیز موثر است، جالب آنکه این خواص در ساقه کرفس، کمی بیشتر از برگ آن است.
کرفس در پائین آوردن اوره و اسید اوریک خون اثر گذار است، در گذشته از کرفس به عنوان درمان‌کننده سردرد، هضم کننده غذا، ادرارآور و ضد نفخ استفاده می شد. در گذشته معتقد بودند، خوردن این سبزی، به رفع ورم مفاصل کمک می کند؛ امروزه این باور در تحقیقات علمی به اثبات رسیده است.
مصرف کرفس برای افراد دچار ضعف اعصاب، مفید است. زمانی که میزان اسید اوریک در بدن افزایش می یابد و بیماری‌هایی مانند نقرس و درد مفاصل بروز می کند، مصرف کرفس میتواند سطح اوره را پایین بیاورد.
مصرف زیاد کرفس و روغن دانه آن در دوران بارداری، سبب افزایش سقط جنین در خانم های باردار می شود و افراد عادی یک روز در میان، نباید بیش از ۱۰۰ گرم ساقه تازه کرفس یا آب ساقه آن را مصرف کنند، زیرا زیاده‌روی در مصرف آن ممکن است باعث نفریت شود بنابراین افراد دچار ناراحتی کلیوی، باید مراقب مقدار مصرف این سبزی باشند.
مواد معدنی موجود در کرفس به نسبت زیاد است و زیاده‌روی در مصرف آن تعادل الکترولیت های بدن را بر هم میزند.
در برخی موارد اثرات آلرژن کرفس در افرادی که به آن حساسیت دارند به قدری شدید است که میتواند منجر به شوک آنافیلاکتیک شود پس افرادی که به آن حساسیت دارند باید از مصرف کرفس اجتناب کنند.
