در قدم زدن سريع، سرعت سوخت و ساز بدن به ميزان چهار برابر حالت استراحت افزايش مي‌يابد.
با يك محاسبه ساده در مي‌يابيم كه براي يك فرد 70 كيلوگرمي، حداقل 7 ساعت پياده‌روي در هفته لازم است.
بايد به خاطر داشت كه ورزش‌هاي با شدت زياد و مدت كم باعث بالا رفتن ميزان سوخت و ساز بدن و نيز كاهش اشتها مي‌شوند. در حالي كه ورزش‌هاي با شدت كم و مدت زياد بر سوخت و ساز چربي‌ها اثر مي‌‌گذارند.
با نگاهي كه به تأثيري كه ورزش بر مصرف انرژي دارد، بلافاصله معلوم مي‌شود كه اين وضعيت به شكل قابل توجهي با ميزان فعالیت فرد متغير است.
تمرين ورزشي را بايد به عنوان يك حساب سرمايه گذاري فيزيولوژيك قلمداد كرد. هر چه بيشتر درون بدن خود سپرده گذاري كنيد، در آينده نيز به ميزان بيشتري از آن برداشت مي‌كنيد هر چه اين سرمايه گذاري بيشتر تحت نظارت يك مربي كارآزموده (به عبارت ديگر مشاور مالي) باشد ميزان نرخ بهره هم افزايش خواهد يافت.
فاكتورهاي تمرين كه در مصرف انرژي تأثير گذارند عبارتند:
1. مدت يا دوره فعاليت
2. تكرار يا وسعت فعاليت
3. شدت يا حجم فعاليت
اينها سه متغير اصلي در هر گونه برنامه تمريني هستند.
به طور مثال، هم دونده سرعت و هم دونده استقامت هر دو ميزان انرژي يكساني را در پايان تمرين مصرف مي‌كنند. در مورد دونده سرعت شدت فعاليت، مدت آن را محدود مي‌كند.
در مورد دونده استقامت سطح پايين‌تر شدت به فرد اجازه فعاليت در دوره طولاني‌تري مي‌دهد.
