بسیار ی اوقات شده که پس از صرف غذایی کامل باز هم احساس می کنیم اشتهایمان سر جایش است! در واقع ما با حواسمان، (بیشتر از شکممان) از غذاها لذت می بریم! وقتی بوی مطبوع غذا به ما می رسد یا آن را می‌بینیم (حتی اگر در حد یک تصویر در تبلیغات یا تلویزیون باشد)، بزاق دهانمان ناخودآگاه ترشح می‌‌شود که همین مسئله اشتهای ما را تحریک می کند. از مصداق های این گونه موقعیت ها می‌توان به دیدن و بوییدن چند کیک در حال پخت، دیدن تنقلات در آشپزخانه و یا دیدن یک برنامه آموزش آشپزی اشاره کرد.
بهترین راه حل: “چشم نبیند، دل نخواهد”. سریعا محل را ترک کنید، یا تنقلات را پنهان کنید یا تلویزیون را خاموش کنید. با اینکار به احتمال خیلی زیاد از خوردن آنها صرف نظر خواهید کرد.
