ميوه هاي خشك
از آنجايي كه ميوه هاي خشك منبع تغليظ شده اي از قندها مي باشند، كالري بالايي دارند؛ اغلب ميوه هاي خشك حاوي فيبر بالايي نيز هستند. گرچه طي فرآيند خشك كردن، تمام ويتامين C خود را از دست مي دهند، منبع عالي پتاسيم هستند، اكثر ميوه هاي خشك منبع خوب آهن نيز مي باشند و همه اين مواد غذايي مقداري كلسيم دارند (انجير منبع نسبتا” غني مي باشد). برخي از ميوه هاي خشك شده بخصوص انجير و آلو اثر مليني دارند. آلو (آلو ي خشك) غني از آنتي اكسيدان فروليك اسيد و ديگر فتوكميكال هاي ضد سرطاني مي باشد. ميوه هاي خشك بعنوان 5 واحد ميوه وسبزي كه بايد روزانه مصرف شود، در نظر گرفته مي شود، در حاليكه اين مواد مي توانند جانشين هاي خوبي براي شيريني ها و ميان وعده هاي پر انرژي باشند.
مي توان اين مواد را به سالاد ماكاروني، سالاد كلم و ديگر سالادها افزود. به سادگي مي توان، ميوه هاي خشك را در آب يا آبميوه (بدون شكر افزوده) به آهستگي جوشاند و بصورت سرد يا گرم در صبحانه ويا بصورت پودينگ گرم مورد استفاده قرار داد. پوره آلو بعد از جوشيدن را مي توان بجاي بخشي از شكر و چربي بعنوان حجم دهنده و شيرين كننده در تهيه كيك ها بكار برد.
ميوه هاي خشك شده، بخصوص انواعي كه نيازي به خيس كردن ندارند، حاوي نگهدارنده هايي مانند سولفور مي باشند. چنانچه شما بطور مرتب ميوه هاي خشك مي خوريد، استفاده از انواع طبيعي آن، بدون مواد نگهدارنده بهتر مي باشد، گرچه انواع طبيعي خوش رنگ نمي باشند ولي طعم عالي دارند.
