تصور براین است که راست‌دست‌ها و راست‌پاها -که اکثریت مردم جهان را تشکیل می‌دهند-در خلاف جهت حرکت عقربههای ساعت راحت‌تر می‌دوند.
فیزیکدانان می‌گویند جلو گذاشتن پای راست و کج کردن بدن در سرپیچ برای دونده راست پا آسانتر است و قدرت و تعادل بیشتری نسبت به حرکت در جهت عقربههای ساعت فراهم می‌کند.
این وضعیت در مورد اسب‌ها که راست یا چپ دستی در آنها وجود ندارد، نیز صدق می کند آن ها نیز در مسابقات‌شان خلاف جهت حرکت عقربههای ساعت می‌دوند. در مسابقات اتومبیل‌رانی نیز چرخش در همین جهت مرسوم است.
حرکت در جهت خلاف عقربههای ساعت و گذر از مقابل تماشاگران و افراد مسئول نظارت بر مقررات و ثبت زمانها(که صفحه‌های نمایش آن از چپ به راست است) برای آنها طبیعی‌تر به نظر می‌رسد.
به هر حال اگر قرار باشد یکی از دو جهت چرخش به عنوان معیار بین‌المللی انتخاب کرد، حرکت در خلاف جهت عقربههای ساعت طرفداران بسیار بیشتری دارد.
