اگر حجم چربي کبد فردي، بيش از 10-5 درصد وزن کل کبدش بشود، يعني به بيماري کبد چرب مبتلا شده است…
کبد چرب، بيشتر در افراد مبتلا به اضافه‌وزن و چاقي، معتادان به مشروبات الکلي، آنهايي که رژيم غذايي سرشار از پروتئين‌هاي حيواني، به‌خصوص گوشت قرمز دارند، افرادي که آهن خونشان بيش از اندازه بالاست، بيماراني که سابقه ابتلا به هپاتيت C داشته‌اند و کساني که به خوردن غذاها و خوراکي‌هاي بسيار چرب و سرخ‌کرده عادت کرده‌اند، بيشتر ديده مي‌شود.
کبد چرب معمولا علايمي مانند خستگي مداوم، کاهش وزن، از دست دادن اشتها، ضعف، تهوع، نداشتن تمرکز در کارها و تصميم‌گيري، درد مرکز يا قسمت‌هاي بالايي سمت راست شکم، بزرگ شدن کبد و تيره شدن رنگ پوست به‌خصوص در نواحي گردن و زير بغل دارد. اگر اين بيماري پيشرفت کند و حجم مقدار چربي‌هاي موجود در کبد، بيش از حد بالا برود، احتمال ابتلا به سرطان کبد بالا مي‌رود. خوشبختانه، بيماري کبد چرب جزو معدود بيماري‌هايي است که مي‌توان با کمک يک برنامه غذايي دقيق و سالم، آن‌را کنترل کرد. تحقيقات نشان داده‌اند حتي برخي بيماران مبتلا به کبد چرب درجه 3 که امکان بروز سرطان در آنها وجود داشته، توانسته‌اند با رژيم غذايي مناسب، نه‌تنها به سرطان مبتلا نشوند بلکه بيماري کبدچربشان هم کنترل شده است.
