[zghasemi]

ویتامین‌های E و C: آسیب‌هایی که اکسیدان‌ها به سلول‌های مغز وارد می‌کنند می‌تواند منجر به ناهنجاری‌های عصبی و افسردگی شود. به همین دلیل استفاده از ویتامین‌های E و C که آنتی‌اکسیدان‌هایی قوی هستند در حفظ سلامت سیستم عصبی بسیار مفید خواهد بود. انواع میوه‌ها و سبزی‌ها منابع غنی ویتامین C می‌باشند (به ویژه فلفل، مرکبات، گوجه فرنگی و کلم بروکلی). ویتامین E نیز در روغن‌های گیاهی به وفور یافت می‌شود. اما مهم‌ترین ویتامین‌هایی که کمبود آن‌ها باعث ناکارآمدی مغز انسان می‌شود، عبارتند از: ویتامین گروه B (به ویژه ویتامین‌های B1,B6,B9,B12).

ویتامین B12:‌ کمبود این ویتامین سبب رفتارهای روانی، جنون، کاهش حافظه و هذیان‌گویی می‌شود. منابع غذایی آن عبارتند از جگر، قلوه، شیر، پنیر، تخم مرغ و ماهی، گوشت قرمز و مرغ.

ویتامین B1: علائم کمبود این ویتامین عبارتند از افسردگی، بداخلاقی، کاهش تمرکز و حافظه و احساس خستگی. این ویتامین در غلات صبحانه، نخود فرنگی، تخمه آفتابگردان، ارزن، جوانه گندم، کنجد، سویا و آجیل (به خصوص بادام هندی، بادام و گردو) موجود است.

ویتامین B6: کمبود این ویتامین موجب جنون و افسردگی می‌شود و منابع غذایی آن عبارتند از جوانه گندم، آرد جو، آجیل (مخصوصاً گردو)، حبوبات، (سویا، عدس و لوبیا)، جو، موز، بادام زمینی، کره بادام زمینی، آووکادو، گندم و کشمش.

اسیدفولیک:‌ علائم کمبود اسیدفولیک خستگی مزمن، پریشانی، بی‌خوابی فراموشی و گیجی می‌باشند. منابع غذایی آن عبارتند از مخمر، لوبیا، کلم بروکلی، کاسنی، حبوبات (به خصوص نخود)، سویا، سبزی‌ها (مخصوصاً اسفناج، کلم و بامیه)، بادام، چغندر، هویج،‌ گردو،‌ برنج قهوه‌ای و ذرت.

ویتامین ‌B3: علائم کمبود ویتامین B3 کاهش حافظه، آشفتگی‌های روحی، افسردگی و اضطراب بوده و منابع غذایی آن عصاره مخمر، مخمر آب جو، پنیر، بادام زمینی، کره بادام زمینی، کنجد، برنج قهوه‌ای، آرد سبوس‌دار، جوانه گندم، نان سبوس‌دار، جو و حبوبات (به خصوص نخود) می‌باشند.

بیوتین: علائم کمبود آن بی‌حالی شدید،‌ پریشانی، افسردگی و پرخوابی بوده و در تخم مرغ، جگر، گل کلم،‌ قارچ، موز، هندوانه، توت فرنگی و بادام‌زمینی به مقدار زیادی وجود دارد.

[madjd]

با تجویز ویتامین C می‌توان روحیه و وضعیت احساسی بیمارانی را که مدت زیادی در بیمارستان بستری بوده‌اند بهبود بخشید.
به گروهی از بیماران به مدت هفت تا ۱۰ روز مکمل‌های ویتامین C یا ویتامین D داده شد.
پس از این مدت معلوم شد: بیمارانی که ویتامین C مصرف کرده‌ بودند، خلق و خو و روحیه‌شان به سرعت و به میزان قابل توجهی به لحاظ آمار بالینی بهبود پیدا کرد.
متخصصان تاکید کردند که در صورت مصرف مکمل ویتامین D تاثیر محسوسی مشاهده نمی‌شود.
داکتر جان هوفر متخصص انستیتو تحقیقات پزشکی لیدی دیویس در این باره خاطرنشان کرد: مطالعات اولیه هم در بیمارستان ها و هم در سایر مراکز درمانی نشان داده‌اند که مقدار ویتامین‌های D و C در خون بیمارانی که در بیمارستان بستری هستند معمولا پایین‌تر از حد طبیعی است.

[نویسنده]

نوشته‌ها