پدران ما كه مجبور بودند فعاليت بدني طاقتفرسا و كمرشكن انجام دهند، هيچگاه به فعاليت فيزيكي منظم براي حفظ سلامت خود نياز نداشتند.
اگر از كار زياد فارغ ميشدند، وقت آزاد خود را صرف مطالعه، دوخت و دوز يا لم دادن ميكردند. برخلاف گذشته، كارهاي روزمره ما معمولا با فعاليت بدني همراه نيست بنابراين مجبوريم وقت آزاد خود را صرف فعاليت فيزيكي مثل ورزش و قدم زدن كنيم.
متاسفانه بسياري از ما در وقت آزادمان خانهنشين و بيحركت هستيم كه اين مساله، سلامت ما را در معرض خطر قرار ميدهد و طول عمر را كوتاه ميكند.
در مطالعهاي كه دكتر رالف پافنيارگر در دانشگاه هاروارد انجام داد، مشخص شد فعاليت مداوم و منظم ورزشي از قبيل قدم زدن، بالا رفتن از پلهها يا ورزش به طور قابل ملاحظه احتمال مرگ و مير ناشي از بيماري قلبي، عروقي و تنفسي را كاهش ميدهد.
ساير بررسيها نشان داد فعاليت متوسط بدني باعث تقويت قلب، كاهش وزن، كاهش كلسترول خون، كاهش فشار خون، جلوگيري از پيدايش بيماري قند، مانع پوكي استخوان و باعث بهبود وضعيت خلقي و روحي افراد ميشود كه مجموعه اين عوامل تاثير زيادي در افزايش طول عمر دارند.
از طرف ديگر، فعاليت بدني باعث ايجاد افزايش مقاومت بدن مقابل سرطان ميشود. در يك بررسي توسط دانشگاه هاروارد مشخص شد در افرادي كه در طول هفته بيش از 2500 كالري از انرژي دريافتي خود را با فعاليت بدني مصرف ميكنند، احتمال سرطان كولون به نصف ميرسد.
به نظر كارشناسان، بزرگترين عاملي كه مانع قرار گرفتن انسان در مسير صحيح سلامت ميشود، احساس خستگي و يكنواختي است كه با ايجاد تحرك و تغيير در برنامهها ميتوان با آن مقابله كرد.