[v.fatoorechi]

افزودنی ماده‌ای است كه به عمد یا غیرعمد به مواد غذایی اضافه می‌شود. افزودنی‌هایی كه به شكل غیر عمد وارد مواد غذایی می‌شود، معمولاً به شكل تصادفی در طول مراحل بسته بندی یا انبار كردن به مواد غذایی اضافه می‌‌شوند، اما افزودنی‌هایی كه به شكل عمدی به مواد غذایی اضافه می‌شوند، برای ایجاد اثرات مطلوب در ماده غذایی به كار می‌رود.
بیش از 3 هزار نوع ماده در فرایندهای تولید مواد غذایی استفاده می‌‌شود كه همه این‌ها فقط یك درصد وزن كل فراورده‌های غذایی را تشكیل می‌دهند. معمول‌ترین موادی كه به عنوان افزودنی به كار می‌روند شامل شكر، نمك، فلفل، خردل، شیره ذرت، اسید سیتریك و جوش شیرین است. این افزودنی‌ها 98 درصد وزن همه افزودنی‌ها را تشكیل می‌دهند، افزودنی‌های غذایی شامل عوامل رنگی، افزایش قابلیت پذیرش محصول و جذابیت آن، عوامل معطر كننده، افزایش عطر و بو، مواد مغذی، بهبود ارزش تغذیه‌ای، امولسیفایرها، پایدار كننده‌ها و حجم دهنده‌ها، دادن بافت و غلظت مطلوب است.
ایمنی این مواد هنگامی تایید می‌شود كه در دوزهای بالا به حیوانات آزمایشگاهی خورانده ‌‌شوند و اثری از سرطان، نقص در زایش، جراحت یا سایر آسیب‌ها در آن‌ها دیده نشود. درویش‌نژاد افزود: در برخی افزودنی‌ها همچون ساخارین، رنگ‌های مصنوعی، نیترات سدیم، آسه سولفام پتاسیم، BHA وBHT هنگامی كه در مقادیر بالا به حیوانات آزمایشگاهی داده شده، مواردی از سرطان مشاهده شده است. مقادیری كه موجب ایجاد خطر برای سلامتی انسان می‌شود، معمولاً خیلی بیش از مقدار این افزودنی‌ها در مواد غذایی است. بیشتر افزودنی‌هایی كه خطرناك شمرده می‌شوند در مقادیر 100 برابر كمتر از آنچه بتوانند خطر ایجاد كنند، به مواد غذایی افزوده می‌شوند.
مواد غذایی كه تحت عنوان «بدون افزودنی» برچسب خورده‌اند، لزوما سالم‌تر از مواد دیگر نیستند، اختلاف بین دو محصول ممكن است شامل حاوی شكر و نمك بودن یكی و عاری بودن دیگری از این‌ها باشد كه بهترین راه برای قضاوت درباره ارزش غذایی محصول خواندن دقیق مواد تشكیل دهنده آن است. به یاد داشته باشید كه انتخاب غذاهای گوناگون بهترین راه برای تضمین سلامت رژیم غذایی است كه مصرف می‌كنید و این روش همچنین شما را از این‌كه در معرض اثرات منفی یك نوع افزودنی به مدت طولانی قرار بگیرید، محافظت خواهد كرد.

[نویسنده]

نوشته‌ها