ظروف تفلون از ماده‌اي به نام پلي‌تترافلوئوراتيلن(PTFE) ساخته شده است كه اين ماده در واقع نوعي پوشش نچسب و عايق الكتريسيته است. ظروف تفلون هم مقاومت حرارتي بالايي دارد و هم مقاومت شيميايي خوبي در مقابل اسيدها و بازها دارد. تفلون در مقايسه با پوشش‌هاي نچسب ديگر، از بالاترين ضريب نچسبي برخوردار است.
در تهيه ظروف تفلون از كادميوم استفاده مي‌شود كه از فلزات سنگين است و در ظروفي كه استاندارد نباشند، ميزان اين فلز بيشتر است. مصرف غذا در ظروف تفلون مخصوصاً ظروفي كه مجدداً تفلون كاري شده باشد، باعث مي‌شود كه كادميوم به مرور وارد غذا شود و احتمال سرطان، كوتاهي قد و ضايعات پوستي را افزايش مي‌دهد.
همچنين كادميوم در ساخت هموگلوبين دخالت مي‌كند و باعث كم‌خوني مي‌شود. از آنجا كه احتمال ورود كادميوم به بدن از طريق ظروف تفلوني كه هنگام پخت و پز آسيب ديده‌اند (كشيدن قاشق يا شستن غلط)، بيشتر است، بنابراين تأكيد مي‌شود از ظروفي كه تفلون آنها كاملا سالم است، استفاده شود
هرچه ظروف با پوشش تفلون، گرم تر شود، احتمال آزاد شدن بخارات سمی از آنها بیشتر است. از سوی دیگر تحقیقات علمی ثابت كرده است كه هر چه سن ظروف، كمتر، یا به عبارتی ظرف، نوتر باشد، در صورتی كه حرارت زیادی به ظرف خالی داده شود، تاثیرات سوء آن بیشتر است. نكته مهم دیگر این است كه باید از بازسازی ظروف تفلون، جدا خودداری كرد، چون نوع ماده مصرفی و نحوه كار مورد تایید وزارت بهداشت نیست.
