میوههای بهاری آلوده به انواع میکروب‌ها و سموم هستند در صورت شستشوی نا مناسب ناقل بیماری های مختلف می‌باشند.
سموم به بکار برده شده برای میوهها معمولاً فسفره و کلره هستند و دیر یا زود قابل تجزیه شدن هستند.
متأسفانه بعضی کشاورزان فاصله میان سم‌پاشی و برداشت محصول را رعایت نکرده و میوهها را قبل از تجزیه سم به بازار عرضه می‌کنند.»
در صورتیکه سموم کم و تجزیه نشده باشند خوردن میوه نشسته با حالت تهوع و دل پیچه همراه است ولی تکراردر خوردن می تواند به اسهال و استراغ شدید منجر شود.»
زمان برداشت میوههای بهاری نظیر گوجه سبز و چغاله بادام کوتاه است وبه منظور تجزیه سموم، سم‌پاشی باید 6 الی 7 هفته قبل از برداشت صورت گیرد.»
«به همین دلیل گوجه سبز و چغاله قبل از مصرف باید به دقت شسته و سموم باقی مانده روی آنها پاک شود.»
در این رابطه باید هماهنگی های گوناگونی در وزارت کشاورزی صورت گیرد تا نوع سموم میو‌های بهاری تغییر و فواصل سم پاشی با نظم بیشتری انجام شود.»
دسته دیگر آلودگی های میوههای بهاری میکروبی است و از طریق تماس با خاک و فضولات پرندگان منتقل می‌شوند.
آلودگی های میکروبی در صورت بلعیده شدن در داخل دستگاه گوارش تکثیر یافته و فرد مبتلا به اسهال و استفراغ شدید می‌شود.»
