به تازگي ماست و دوغهاي تند و فلفلي روانه بازار شدهاند و توانستهاند نظر افرادي که به مصرف خوراکيهاي خيلي تند عادت دارند را هم به خود جلب کنند…
برخي از افراد ميگويند مصرف ماست و دوغهاي فلفلي به شدت دهانشان را ميسوزاند و اجازه لذت بردن از غذا خوردن را به آنها نميدهد. اما واقعا هدف از توليد چنين محصولاتي چيست؟
در واقع، هدف اصلي از توليد ماست و دوغهاي فلفلي، تنوع بخشيدن به بازار صنايع غذايي و تامين نظر مشتريهايي با سليقهها و ذائقههاي متفاوت است. در زمانهاي گذشته ماست و دوغ را بيشتر با گياهان سنتي مانند بابونه، شويد، نعناع و پونه طعمدار ميکردند اما امروزه افزودن موادي مانند فلفل به لبنيات براي حضور در بازار رقابت جذب مشتري، چندان دور از انتظار نيست.
البته ناگفته نماند که خود فلفل حاوي ترکيبهاي ضدسرطاني است و از ابتلا به بيماريهاي قلبي و عروقي هم پيشگيري ميکند. معمولا ما ايرانيها از ابتدا هم ذائقه چندان تندي نداشتيم و بعيد نيست که مردم ما طعم ماست و دوغ فلفلي را به خوبي و راحتي نپذيرند. يعني بيشتر ما نميتوانيم طعمهاي خيلي تند را تحمل کنيم اما چنين طعمهايي در کشورهايي مانند هند يا مکزيک کاملا قابل پذيرش است. بهطور کلي، براي توليد لبنيات تند اعم از ماست و دوغ، از فلفلهاي تند قرمز يا سبز استفاده مي کنند و اگر کسي بتواند از اين محصولات مصرف کند، از خاصيتهاي آنتياکسيداني اين لبنيات هم در کنار پروتئين و کلسيم آنها بهره برده است.
سلامت