ماست به دلیل نوع تخمیراتی که در آن ایجاد می‌شود یک ماده غذایی پروبیوتیکی محسوب می‌گردد، پروبیوتیک‌ها باکتری‌های مفیدی هستند که وقتی وارد دستگاه گوارش می‌شوند موجب افزایش جمعیت باکتری‌های مفید دستگاه گوارش شده و تعداد باکتری‌های مفید نسبت به باکتری‌های مضر و بیماری‌زا غالب می‌شوند و در نتیجه ایمنی بدن افزایش می‌یابد، به علاوه با تولید اسید لاکتیک و اسید‌های چرب زنجیرکوتاه، سلامت سلول‌‌های روده افزایش می‌یابد.
افرادی که از مواد غذایی حاوی پروبیوتیک استفاده می‌نمایند در برابر بیماری‌ها مقاومت بیشتری دارند و کمتر بیمار می‌شوند و کمتر دچار اسهال، اگزما و حساسیت‌های غذایی و سرماخوردگی و آنفلونزا می‌گردند.
در فرایند تولید ماست، لاکتوز موجود در شیر به اسید لاکتیک تبدیل می‌شود و بدین ترتیب افرادی که مشکل عدم تحمل لاکتوز را دارند و با مصرف شیر دچار عوارضی مانند اسهال، نفخ و دل پیچه می‌گردند و نمی‌توانند شیر را براحتی مصرف نمایند از ماست که تقریبا فاقد لاکتوز است و یا مقدار کمی لاکتوز دارد بدون نگرانی می‌‌توانند استفاده کنند.
