[a.babazadeh]

بیماری زخم پپتیک یا به اختصار PUD شامل زخم های معده ای و دئودنومی می باشد .زخم پپتیک زمانی به وجود می آید که نا هنجاری های میکروبی،شیمیایی و یا عصبی باعث مختل شدن عواملی می شوند که به طور طبیعی انسجام غشای مخاطی را حفظ می کنند.شایع ترین علت زخم معده عفونت هلیکو باکتر پیلوری است.مصرف مداوم آسپرین و یا سایر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی ،سوء استفاده در مصرف الکل می تواند به بروز ناراحتی های فوق کمک کند.
وجود سد های دفاعی مانند ترشح موکوس، تولید بی کربنات و مکانیسم های دیگری نظیر برداشت اسید اضافی به وسیله جریان خون، و هم چنین نوسازی و ترمیم سریع آسیب سلولی ایجاد شده در اپی تلیوم،مخاط معده و دئودنوم را از اعمال هضمی اسید و پپسین محافظت می کند.در واقع زمانی که این خطوط دفاعی و مکانیسم های ترمیمی دچار اختلال شوند زخم های پپتیکی ایجاد می شود.
اکثریت زخم های معده در نتیجه عفونت هلیکو باکتر است.
استعمال دخانیات از جمله عوامل موثر در بیماری زایی زخم پپتیک است.علاوه بر این دیده شده است که میزان شیوع زخم های پپتیکی در افراد سیگاری بالا تر از غیر سیگاری ها است.به نظر می رسد استعمال دخانیات سرعت بهبود زخم را کاهش می دهد.و پاسخ به درمان را مختل می کند و خطر عوارض مرتبط با زخم مانند سوراخ شدگی را افزایش می دهد.
از جمله عوامل دیگر استعداد ژنتیکی می باشد.که به نظر می رسدنقش مهمی را در ایجاد این زخم ها ایفا می کند
از مدتها پیش استرس های روانی به عنوان عاملی برای ایجاد زخم های پپتیکی مورد توجه بوده اند.مکانیسم های واقعی که در ایجاد این زخم ها نقش دارند به طور کامل شناخته نشده اند.
مراقبت تغذیه ای – پزشکی بیماری مورد نظر :
غذاهای پروتئینی به طور موقت مانع ترشح معده است ولی ترشح اسید و پپسین را تحریک می کند.
PH غذا ها اهمیت کمی دارند چرا که به طور قابل ملاحظه بیشتر آنها اسیدیته کمتر از PHنرمال معده دارند.
تعدادی از چاشنی ها به طور مثال فلفل سیاه و قرمز می تواند باعث زخم های سطحی در مخاط شوند.
استفاده از آنتی اکسیدان ها و اسید های چرب امگا 3 وفیتو کمیکال های گوناگون قابل توجه هستند.
سوء تغذیه ناشی از کمبود ریز مغذیها یا پروتئین –کالری اثرات وسیعی بر روی سلولهایی که به سرعت تقسیم می شوند دارند بنابر این یک رژیم با کیفیت بالا و جلوگیری از کمبود برای درمان توصیه می شود.
جویدن کامل غذا و خوردن مواد غذایی با کیفیت بالا و جلوگیری از کمبود برای درمان توصیه می شود.
پرهیز از مصرف غذاها و نوشیدنی های خاص که برای فرد سبب التهاب و تشدید ناراحتی می شود از اصول اولیه درمان است.نظیر انواع قهوه ، نوشیدنی های کافئین دار ، غذاهای پر چاشنی و قند و….
در درمان پزشکی زخم پپتیک در صورتی که بیمار دچار عفونت با هلیکو باکتر باشد درمان دارویی با آنتی بیوتیک جهت رفع عفونت لازم است.در شرایط اضطراری مانند انسداد معده که با روش های دارویی درمان نشود؛به ناچار از روش جراحی استفاده می شود.معمولا از دارو هایی که اثر ضد ترشحی دارند نظیر رانیتیدین،سایمیتیدین، امپرازول و… استفاده می شود.

[نویسنده]

نوشته‌ها