-
نویسندهنوشتهها
-
۱۶ آبان، ۱۳۹۱ در ۱۲:۱۱ #74573s.samadiمشارکت کننده
يك رژيم غذايي حاوي پروتئين كم براي جلوگيري از وخيمتر شدن بيماري كليه در افراد مبتلا به عملكرد غيرطبيعي كليوي كارايي دارد.
روزنامه نيويورك تايمز در مقالهاي مينويسد: اين نوع رژيم غذايي در عين حال اغلب مقدار سديم و پتاسيم كمي نيز دارد و براي بيماراني كه اين رژيم را دنبال ميكنند محدود كردن مصرف مايعات ضروري است.
هدف از طرح اين مقدمه اشاره به موضوع مهم كنترل بيماري كليه از طريق رژيم غذايي و تغذيه مناسب است.
متخصصان مي گويند؛ هرچند بيماري مزمن كليه، عده زيادي را مبتلا ميكند اما با يك تغذيه محدود كننده و تغيير در الگوي زندگي ميتوان از شدت اين بيماري و باري كه به بيمار و اطرافيانش وارد ميسازد، كاست.
اين مقاله ميافزايد: وقتي فرد به بيماري مزمن كليه مبتلا ميشود كليهها ديگر قادر به پاكسازي خون از پس ماندههاي غذايي و مايعات سمي بدن نيستند. فرد بيمار ميتواند با محدود كردن نوع غذاهايي كه ميخورد مانع از تشكيل زياد اين مواد زائد در خون و وخيمتر كردن مشكل كليهها شود.
براي آغاز توصيه ميشود كه اين بيماران مصرف سديم (نمك)، پتاسيم، پروتئين، مايعات، فسفر و كلسيم را كاهش دهند. بايد توجه داشت كه رژيم دارويي سنگين به همراه محدود كردن رژيم غذايي ممكن است غذاها را براي بيمار بيمزه كند. دراين شرايط بيماران اغلب شكايت ميكنند كه دهانشان بيمزه شده و مزه غذاها را احساس نميكنند و بنابراين به غذاهاي فرآوري شده روي ميآورند اما بايد هشدار داد كه مصرف اين غذاها خيلي بيشتر آسيب ميرساند.
غذاهاي فرآوري شده حاوي مقادير زيادي نمك و نگهدارندهها هستند. اما متخصصان يك راهكار ارائه كرده و توصيه ميكنند كه افزودن آب ليمو به غذاهاي مناسب و انتخاب شده ميتواند طعم آنها را افزايش دهد. اما يك رژيم غذايي كنترل شده براي اين بيماران به قرار زير است:
– نمك يا سديم عامل اصلي بروز بيماري مزمن كليه، فشارخون بالا و بيماري قلبي است. بنابراين مصرف روزانه آن حتما بايد محدود شود. پس از طبخ غذا و به هنگام مصرف دوباره به آن نمك اضافه نكنيد. هرچه نمك كمتر بخوريد بهتر است. اما به خاطر داشته باشد كه اگر مصرف نمك خيلي كاهش يابد هم خوب نيست چون اين جور مواد غذايي در عوض حاوي مقادير زيادي پتاسيم هستند.
– رژيم غذايي حاوي پروتئين اندك ميتواند پيشرفت بيماري را آرام كند و مانع از تشكيل اوره اضافه شود.
– در برخي از بيماران بويژه آنهايي كه دياليز مي شوند ممكن است ميزان پتاسيم افزايش يابد كه قطعا خطرناك است. براي تنظيم اين ماده معدني هر بيمار حتما بايد با پزشك خود مشورت كرده و روش مناسبي را از وي دريافت كند. به علاوه كنترل منظم پتاسيم ضروري است.
– كنترل سطح فسفر نيز ضروري است؛ چون مقدار زياد آن باعث نارسايي كليهها، بيماري استخواني و مشكلات قلبي ميشود.
– كلسيم يكي از نگرانيهاي ديگر براي بيماران كليوي است چون اگر كنترل نشود باعث بروز بيماري جدي استخواني در سالهاي آتي ميشود.
– اين بيماران بايد مصرف مايعات را نيز كنترل كنند. اين بيماران اگر تحت دياليز نيستند، مصرف مايعات را محدود نكنند مگر اينكه مشكل تجمع مايع را پيدا كنند. بعلاوه آنها فقط بايد وقتي تشنه ميشوند آب بنوشند. به اين ترتيب داشتن تغذيه مناسب منجر به كنترل فشارخون، وزن، كلسترول و ميزان قند خون ميشود و پيشرفت بيماري كليه را كند ميكند. -
نویسندهنوشتهها
- شما برای پاسخ به این موضوع باید وارد شوید.