فیبر توصیفی است كه برای مواد غیرقابل هضم موجود در گیاهان استفاده میشود فیبر، در لایهی بیرونی غلات و در میوهها، سبزیجات، بقولات و خشكبار وجود دارد. فیبر حجم مدفوع را زیاد كرده و كمك میكند غذا سریعتر وارد دستگاه گوارش شود.بررسیها نشان میدهد كه رژیم غذایی با فیبر زیاد میتواند خطر ابتلا به سرطان را كاهش دهد. توصیه میشود كه به طور منظم، روزانه بین 25 تا 38 گرم فیبر مصرف شود.
اكثر مردم به اندازه كافی فیبر غذایی دریافت نمیكنند و مقدار مصرف آنها به طور متوسط نصف میزان مورد نیاز است. فیبر میتواند كلسترول را پایین بیاورد، از یبوست جلوگیری كند و هضم غذا را بهبود بخشد. غلات كامل (سبوس نگرفته)، میوهها (گلابی، سیب، تمشك و موز)، میوههای خشك (آلو خشك، انجیر، خرما، كشمش، با زردآلوی خشك) عدس، نخود، لوبیا، خشكبار و دانهها منابع عالی فیبر غذایی هستند. لوبیا حاوی مادهای است كه به تنظیم سطح گلوكز كمك میكند و برای افراد مبتلا به دیابت مفید است.