[jafari]

امتناع كودك از خوردن ممكن است به دلایل زیر باشد:

•فعالیت زیاد و در نتیجه خستگی
•فعالیت كم و در نتیجه كمتر گرسنه شدن
•نخوابیدن
•كم بودن فاصله بین تنقلات با غذاهای اصلی
•اظهار نظر مبنی بر دوست نداشتن غذا توسط بزرگترها.
اما در عین حال این امر ممكن است وسیله ای باشد كه كودك می‌خواهد عدم وابستگی و استقلالش را نشان دهد. این خود بخشی از مراحل تكامل اوست. والدین اگر هیجان زده باشند و به كودك فشار بیاورند سبب كندی جریان ترشح معده كودك و مانع از هضم غذای وی می‌شوند. بعلاوه كودك از توجه والدین لذت می‌برد و می‌آموزد كه امتناع از خوردن، یكی از راه‌های جلب توجه آنان است. كودك معمولا غذای بخصوصی را برای مدتی دوست دارد و بعد ممكن است به غذای دیگری علاقه نشان دهد. یعنی كودك غذایی را كه تا دیروز دوست داشت و می‌خورد، امروز از خوردنش امتناع می‌كند. در این مورد، والدین با تغییراتی از قبیل تغییر در درجه حرارت و یا نوع پخت، یا شكل غذا (به عنوان مثال دادن شیر گرم یا سرد، دادن تخم مرغ آب پز یا نیمرو و… ) و تعریف و تمجید از غذا می‌توانند آن را مورد پسند و دلخواه كودك كنند. اگر كودك باز هم از خوردن امتناع كرد، والدین باید صبور باشند و كودك را به اجبار وادار به خوردن نكنند و پس از تمام شدن غذا، بشقاب او نیز با سایر بشقاب‌ها برداشته شود. بدین ترتیب هم كودك یاد می‌گیرد كه زمان صرف غذا نامحدود نیست و هم باعث می‌شود در وعده غذایی بعد، به اندازه كافی گرسنه باشد و غذا بخورد. نتایج مطالعات نیز نشان داده است كه دریافت انرژی هر كودك از یك وعده غذایی به وعده دیگر بسیار متفاوت است ولی كل انرژی دریافتی روزانه بطور قابل توجهی ثابت است. بدین معنی كه معمولا كودك كمبود كالری و مواد مغذی در یك وعده را، در وعده بعد جبران می‌كند. لذا وظیفه والدین انتخاب و ارائه مواد غذایی مغذی و مناسب است.

[نویسنده]

نوشته‌ها