ظروف سفالی بدون لعاب برای نگهداری یا پخت غذا مورد استفاده قرار نمی گیرند، چون دارای خلل زیادی می باشند كه سبب نفوذ و باقی ماندن غذا در آنها می شود. اگر پایه رنگ هایی كه برای این ظروف به كار می رود، حاوی فلزات سنگین مثل سرب باشد، استفاده از آنها برای سلامتی مضر است و باعث كند ذهنی، افسردگی و بعضی مسمومیت های درازمدت دیگر می شود.
ظروف لعابی زردرنگ كه در قدیم از آنها استفاده می شد، بهترین نوع این ظروف برای پخت و پز و نگهداری غذا هستند. ظروف سرامیكی هم نوعی از ظروف سفالی می باشند كه اگر از لعاب مناسبی برای آنها استفاده شده باشد، هیچ مشكلی برای پخت و پز ندارند.
ظروف مسی: ظروف مسی از بهترین نوع ظروف پخت غذا محسوب می شوند، البته در صورتی كه قلع اندود شده باشند. اگر ظروف مسی به شكل مناسبی قلع اندود نشده باشند و یا از مواد حاوی سرب برای قلع اندود شدن، استفاده شده باشد، این عنصر می تواند پس از ورود به غذا، در دراز مدت سبب ایجاد مسمومیت شود. در صورتی كه ظروف مسی، قلع اندود نشده باشد، ورود یون مس به غذا در طولانی مدت، سبب تاثیر نامطلوبی بر احشاء و اندام داخلی بدن شده و ذخیره شدن آن در كبد به مرور به از كار افتادن این عضو، كمك می كند. به همین دلیل آن را با فلزی دیگر مثل قلع می پوشانند. بنابراین باید در هنگام شستشو احتیاط كرد كه این لایه از بین نرود یا خش بر ندارد. از سوی دیگر مواد اسیدی یا غذاهای ترش، سبب از بین رفتن لایه رویی ظروف مسی می شود بنابراین هر چند وقت یكبار، باید این ظروف، قلع اندود شود.
سیده ندا موسوی، دانشجوی دکترای تخصصی علوم تغذیه
