[ezamani]

در این مطالعه که در سال 1976 آغاز شد، 20000 مرد و زن 20 تا 93 ساله مورد بررسی قرار گرفتند. این تحقیق گسترده شامل بررسی بیماری های قلبی، بیماری های ریوی، دمانس (زوال عقل)، صرع، نارسایی قلبی و ایست تنفسی در خواب (آپنه) بود.همچنین ارتباط بین طول عمر و ورزش های مختلف مورد مطالعه قرارگرفت. محققان میزان مرگ و میر 1116 مرد دونده و 762 زن دونده را با افرادی که این ورزش را انجام نمی دادند، مقایسه نمودند. مدت زمان دویدن در هفته و همچنین سرعت (آرام، متوسط و سریع)، فاکتورهای اصلی در نظر گرفته شدند.

اطلاعات 4 بار و در بین سال های 1976 تا 1978، 1981 تا 1983، 1991 تا 1994 و 2001 تا 2003 جمع آوری گردید. در طی 35 سال مطالعه و پیگیری، 122 مورد مرگ در بین افراد دونده و 10158 مورد مرگ در بین افرادی که نمی دویدند، ثبت شد.محققان این طور نتیجه گرفتند که، دویدن خطر مرگ و میر را در زنان و مردان به میزان 44 درصد کاهش می دهد و موجب افزایش طول عمر به میزان 6.2 سال در مردان و 5.6 سال در زنان می شود.

دویدن به مدت 1 تا 2.5 ساعت در هفته با سرعت کم یا متوسط و در طی 2 تا 3 جلسه، بیشترین اثر مثبت را به دنبال خواهد داشت.نکته جالب این بود که میزان مرگ و میر در بین کسانی که به میزان متوسط، فعالیتی مثل دویدن داشتند، کمتر از کسانی بود که فعالیت بدنی نداشتند و یا اینکه ورزش و فعالیت بسیار سنگین داشتد.

دویدن اثرات سودمندی بر سلامتی دارد، شامل:

– بهبود دریافت اکسیژن.

– کاهش فشارخون.

– افزایش حساسیت انسولین.

– بهبود فعالیت قلب.

– افزایش تراکم استخوان.

– کاهش تجمع پلاکت ها.

– کاهش خطر ایجاد لخته.

– کاهش التهاب.

– پیشگیری از چاقی.

– بهبود عملکرد ایمنی.

– بهبود سطح چربی های خون (افزایش کلسترول خوب یا HDL و کاهش تری گلیسریدهای خون).

– بهبود فعالیت های فیزیولوژیک بدن.

– بهبود روابط اجتماعی و ارتقای سلامت روانی.

[نویسنده]

نوشته‌ها