مادران به محض وقوع مشکل در شیردهی، به سمت استفاده از شیرخشک نروند.
شیر مادر اولین واکسنی است که نوزاد در بدو تولد دریافت میکند. این ماده نه تنها تا 6 ماهگی منبع تغذیهای کاملی برای نوزاد محسوب میشود؛ بلکه سیستم ایمنی بدن وی را در مقابل عفونتها به خصوص عفونتهای اسهالی و گوارشی مقاوم میسازد.
یکی دیگر از فواید مهم استفاده از شیر مادر علاوه بر فواید جسمانی، فواید روانی آن برای کودک است، چرا که ارتباط پوستی که در فرایند شیردهی میان مادر و فرزند ایجاد میشود، موجب تشدید رابطه عاطفی میان این دو خواهد شد.
بعضی خانوادهها به دلیل ظاهر متفاوت آغوز به اشتباه گمان میکنند این شیر مضر بوده و نوزاد را از آن محروم میکنند؛ در حالی که شیر ابتدایی مادر دارای پروتئین و مواد لازم برای ایمنی بدن نوزاد است که بسیار توصیه میشود.
شیر خشک نه تنها موجب کاهش روابط عاطفی میان مادر و فرزند و صدمات روانی به کودک میشود؛ بلکه ریسک دچار شدن کودک به بیماریهای عفونی را نیز بالا میبرد.
کودکانی که با مصرف شیر خشک ظاهری چاقتر از کودکانی که از شیر مادر تغذیه میکنند، دارند در واقع به دلیل کالری موجود در شیرخشک با افزایش ریسک چاقی روبهرو هستند.
مادران باید تداوم شیردهی را تا سن دو سالگی کودک حفظ کنند و تنها در صورتی به سراغ شیرخشک بروند که شیرمادر برای کودک کافی نیست.