متخصصان معتقدند در دوران شیردهی سطح هورمون استروژن نسبت به پروژسترون بالاتر است. استروژن نیز از تجمع اجسام آمیلوییدی در مغز جلوگیری می‌کند و از این طریق خطر بروز بیماری آلزایمر را کاهش می‌دهد.
در بیماری آلزایمر ساختارهای پروتئینی در اطراف و در جسم سلولی نورون‌ها تشکیل می‌شوند که اجسام آمیلوئیدی نامیده می‌شوند، در حالت عادی مقدار این اجسام در سلول‌ها کم است و به‌سرعت تجزیه می‌شوند، اما در روند بیماری آلزایمر این تعادل بر هم خورده و مقدار این اجسام افزایش می‌یابد. محققان انگلیسی در تلاش برای کشف عوامل کاهنده تشکیل اجسام آمیلوییدی و کاهش میزان بروز آلزایمر، به این نتیجه رسیدند که شیردهی با دو مکانیسم می‌تواند موجب مهار بیماری آلزایمر شود.
شیردهی از طریق ایجاد حساسیت به انسولین، تحمل و کنترل گلوکز را در مادران افزایش می دهد. انسولین نه تنها در جذب گلوکز نقش تعدیل کننده دارد، بلکه سلامت سلول‌های مغزی، رشد و بقا، بازسازی و عملکرد طبیعی آنها را تامین می‌کند. در حالی که مقاومت به انسولین در مغز چه در دیابتی‌ها و چه غیر دیابتی‌ها، از طریق تحریک تشکیل اجسام آمیلوییدی باعث ایجاد بیماری آلزایمر و اختلال شناختی می‌شود.
ادامه این بررسی نشان داد در زنانی که بارداری بیشتری داشته‌اند اما مرحله جبرانی شیردهی را نداشته‌اند، مقاومت به انسولین بیشتر است که با ایجاد اختلال در تحمل گلوکز ریسک آلزایمر را افزایش می‌دهد. بارداری به طور طبیعی تحولاتی بیولوژیک در بدن مادر ایجاد می‌کند که شیردادن باعث تعدیل و جبران آنها در مسیری مطلوب می‌شود. زنانی که شیردهی را حذف می کنند با ایجاد اختلال در این روند، بدن خود را در معرض خطر برخی آسیب‌ها قرار می‌دهند.
