[ezamani]

[align=justify]این بیماری باعث انواع احساسات از جمله سوزن سوزن شدن، خارش، ضربان و کوبیدن، سوزش، کشش و خزیدن چیزی در پاهای فرد مبتلا می‌شود و چهار مشخصه اصلي دارد: اول اينكه بيمار تمايل شديدي به حركت دادن پاهايش دارد كه اظهار مي دارد به علت كاهش دادن سوزش و كرختي پاهايش است. دوم اينكه علايم با استراحت بدتر مي شوند و با فعاليت و قدم زدن بهتر مي شود و اگر پزشك در تهيه شرح حال دقت کند اين نكته خيلي با ارزش است. مشخصه سوم آن بيقراري حركتي است و اطرافيان بيمار به آن اشاره مي كنند و چهارم تشديد شبانه علايم است. اين چهار مشخصه كم و بيش در اكثر بيماران وجود دارند.

اين سندرم مي تواند اوليه يا ثانويه باشد. از علل ثانويه مهم و نسبتا شايع بايد از آنمي فقر آهن و نوروپاتي ها نام برد. برخي از دانشمندان معتقدند كه قبل از تشخيص سندرم بايد اين دو بيماري با روش هاي مناسب رد شوند. براي رد فقر آهن اندازه گيري فريتين سرم لازم است. برخي نيز اين همراهي را تصادفي مي دانند و به علت شيوع تقريبا زياد اين بيماري ها مي دانند. در هر حال مواردي از بهبودي با درمان با آهن خوراكي گزارش شده است و بايد در صورت پايين بودن فريتين درمان شود. كمبود منيزيوم و فولات نيز به عنوان علل ثانويه در منابع آمده اند. نوروپاتي بايد توسط نورولوژيست و با انجام الكتروميوگرافي تشخيص داده شود و پيگيري گردد. ديابت و اورمي از علل مهم نوروپاتي هستند.
از ديگر علل كمتر شايع بايد از حاملگي، پاركينسون، جراحي معده، بيماري مزمن ريوي، كارسينوم، نارسايي مزمن وريدي يا واريس، برخي داروها (الكل، ضد تشنج، ضدافسردگي ها مانند آمي تريپتيلين و پاروكزتين، بتابلوكر، ليتيوم و نورولپتيك ها)، ميلوپاتي و هيپو يا هيپرتيروييدي نام برد. اما در اكثر موارد هيچكدام از اين علل يافت نمي شوند و سندرم اوليه ناميده مي شود.

درمان به صورت غير دارويي و دارويي انجام مي شود.
درمان غير دارويي: پرهيز از مصرف الكل، كافئین و سيگار. اگر از داروهاي ليست فوق مصرف ميشود يك دوره قطع و امتحان آن توصيه مي شود.
درمان دارويي: چند گروه دارو براي درمان بكار مي روند. مانند لودوپا، کاربی دوپا، آگونیست های دوپامین و … [/align]

[نویسنده]

نوشته‌ها