سلولهاي بدن در محيط آبي ويژهاي زندگي ميكنند كه تركيب آن براي بافتهاي مختلف بدن بسيار مشابه است. اگر چه تركيب شيميايي پلاسما با اين محيط يكسان نيست چون ميان اين دو ارتباطي وجود دارد هر گونه تغييري در تركيب شيميايي پلاسما بر مايع بين سلولي اثر ميگذارد و بالعكس. از اين رو تثبيت تركيب شيميايي پلاسما بخصوص از نقطه نظر عواملي مانند ميزان اسيدتيه آب و املاح و مواد دفعي كه تغيير آن موجب صدمه و خرابي سلولها ميشود. از مهمترين و حياتي ترين اعمال بدن است و به جرات ميتوان گفت كه كليه در اين امر مهمترين نقش را دارد كساني كه كليه آنها خراب شود يا از كار بيافتد خيلي زود در خطر مرگ قرار ميگيرد. قسمت اعظم وزن بدن ما را آب تشكيل ميدهد. آب بخش اساسي سلولهاي بدن و مايعات آن ميباشد. آب در تمام واكنشهاي بيوشيميايي دخالت دارد. حلال بسياري از يونها ومولكولها ميباشد، محيط مناسبي براي فرايند نقل وانتقالات داخل وخارج سلول ايجاد ميكند و تر كننده ميباشد.