[ezamani]

سرطان ریه معمولا در افراد بالای 40 سال شایع تر است؛ اما متاسفانه در سال های اخیر درصد کمی از افراد زیر 30 سال نیز به این بیماری مبتلا شده اند. با توجه به بررسی‌هایی که در این زمینه انجام شده می‌توان گفت که شایع‌ترین و مهم‌ترین عامل ایجادکننده سرطان ریه مصرف دخانیات از جمله سیگار و قلیان است و آمار سرطان ریه در این افراد چندین برابر بیشتر است.
سرطان ریه علایم خاصی ندارد و اکثر بیماران با مشاهده علائمی مثل سرفه های شدید، خون ریزی ریه، ورم صورت و دردهای استخوان به پزشک مراجعه می‌کنند و در بعضی مواقع بیمار با گرفتن عکس از ریه به صورت اتفاقی متوجه می‌شود که به سرطان ریه مبتلا شده است.
تغییر شکل، ضخیم شدن و دردناک شدن انگشتان دست و پا یکی از علائم بروز سرطان ریه است؛ اما این علامت به تنهایی نمی تواند نشانه قطعی برای بروز این بیماری باشد.
حبیبی گفت: افرادی که دخانیات مصرف نمی کنند هم در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند به طوری که عوامل محیطی، عوامل ژنتیکی، تماس با سموم و آلودگی های محیطی می تواند باعث بروز سرطان ریه شود.
مصرف مواد غذایی ضد آنتی اکسیدان و استفاده از ویتامین A می تواند در پیشگیری از این نوع سرطان موثر باشد.
تشخیص سرطان ریه با نمونه برداری، عکسبرداری یا سی تی اسکن از ریه بیمار توسط متخصص ریه یا جراح در بخش های سی تی اسکن به منظور شناسایی هر گونه حالت غیر طبیعی در ریه‌ها انجام می‌شود. به‌علاوه ممکن است به منظور مشاهده مستقیم مجاری تنفسی و ریه ها و نمونه گیری از تومور از وسیله ای بنام برونکوسکوپ، نیز استفاده شود که تمامی موارد از راه های تشخیص سرطان ریه است.
درمان سرطان ریه با پیوند ریه انجام نمی شود و در فردی که مبتلا به سرطان ریه شده است نباید پیوند ریه انجام شود و در مراحل اولیه بیماری، در برخی موارد بیمار با انجام عمل جراحی بهبود پیدا می‌کند. اما اگر سرطان از نوع پیشرفته و بدخیم باشد بیمار باید تحت نظر متخصص آنکولوژی قرار بگیرد و داروهای شیمی درمانی مصرف کند.
اگر بیماری در مراحل اولیه درمان شود طول عمر 5 ساله این افراد بالای 50 درصد است ولی متاسفانه اکثرا این بیماری در مراحل پیشرفته تشخیص داده می‌شود که ضریب زنده ماندن بیمار 30 تا 40 درصد کاهش می‌یابد.

[نویسنده]

نوشته‌ها