[zeinab_zolfaghari]

جواب این سئوال نه تمرین است و نه ندانستن ماده غذائی که باید خورده شود و نه میزان آن و نه به خاطر سپردن خوردن مکمل‌های صحیح، بلکه سخت‌ترین قسمت در کمتر خوردن و با این وجود احساس سیری و خرسندی کردن است. این دقیقاً همان بخشی است که ۷۷ درصد ناکامی از آن نشأت می‌گیرد. مردم خوردن را دوست دارند. و اگر بخواهیم معیار قضاوت را بر روی سایز دور کمر بگذاریم آن موقع است که هرچه با متر به سمت عدد بالاتر برویم که ولع به خوردن نیز سیر صعودی پیدا می‌کند. حتی برای از خود گذشته‌ترین افراد هم کاستن از کالری دریافتی به‌مثابه یک نبرد با نیروی خواستن درونی است که در اغلب موارد هم نهایتاً منجر به شکست می‌شود.

● مشکل CCK
هورمون‌های قدرتمند زیادی در بدن وجود دارند. اما یکی از قوی‌ترین آنها که به نام Cholecy stonkinin یا CCK شناخته شده است هورمونی است که در قسمت شکم ترشح می‌شود.

وقتی غذا می‌خوریم این هورمن به‌ سمت مغز حرکت کرده و به مغز خبر سیر شدن بدن را می‌دهد در حقیقت سیری زمانی است که CCK کافی به مغز برسد و بگوید که از خوردن دست بکشد. تفاوت‌های ژنتیکی و منطقه‌ای بسته به هر شخص وجود دارد که می‌تواند بر روی مقدار ترشح این هورمون تأثیرگذار باشد.

در ضمن خیلی از افراد خیلی سریع غذا می‌خورند. بخشی از مشکل در ارتباط با کاهش وزن از این‌جا نشأت می‌گیرد که ما سعی در کاهش مقدار غذائی که می‌خوریم داریم و در جواب به اندازه کافی باعث تحریک CCK نمی‌شویم که به مغز ما اعلام کند که سیری حاصل شده است.

تا به‌حال افرادی را دیده‌اید که خوراک پروتئینی کم‌حجمشان را می‌خورند؟ چند بار همین افراد را دیده‌اید که پس از خوردن این خوراک سراغ یک پاکت بزرگ چیپست یا کلوچه می‌روند تا با خوردن آن احساس سیری کنند. غذای ناکافی منجر به خوردن غذای سرپائی و غذای کم‌کیفیت می‌شود و با افزایش وزن حاصله، نسخهٔ ناکامیتان را امضاء می‌کند.

[نویسنده]

نوشته‌ها