در كشور ما هر ايراني سالانه هفده و نيم كيلوگرم روغن نباتي مصرف ميكند. در حالي كه حداكثر ميزان توصيهشدهي آن بر اساس سازمان بهداشت جهاني دوازدهو نيم كيلوگرم ميباشد. در كشور ما 90-80 درصد روغن مصرفي از خارج وارد ميشود در حالي كه زمينهاي كشاورزي ايران پتانسيل توليد داخلي را دارد و با توجه به اينكه خيل عظيم افراد تحصيلكرده در رشته كشاورزي به شغلي غير از رشته تخصص خود مشغول هستند، ما سالانه ميليونها دلار صرف واردات روغننباتي ميكنيم.
چنانچه رژيم غذايي مردم كشور ما به سبك و سياق گذشته بازگردد و به جاي استفاده بيش از حد از غذاهاي سرخكردني از غذاهاي سنتي گذشته مانند، آشها، سوپها، عدس پلو، لوبيا پلو، انواع خوراكها، باقلا پلو، تاس كباب، چلوكباب بدون كره، آبگوشت كمچرب و… استفاده كنيم، خود به خود مصرف سرخكردنيها و روغن پايين خواهد آمد.
از طرف ديگر توليد روغن نباتي جامد در كارخانجات داخلي كماكان ادامه دارد. فقط با آموزش و تبليغ مصرف روغن نباتي مايع نميتوان عادت غذايي 50 ساله مردم كه همواره روغن جامد مصرف ميكردند را تغيير داد.
در حالي كه حداكثر ميزان فرم ترانس روغنهاي مصرفي انسان ميبايست 4 درصد از كل انرژي مصرفي روزانه باشد گاهي فرم ترانس روغنهاي جامد و كرههاي جامد گياهي كشور ما به ارقام 5 تا 30 درصد هم ميرسد كه امكان ابتلا به بيماريهاي قلبي و تصلب شرايين را افزايش ميدهد.
