ناتوانی مادر در تولید شیر مثل باقی ماندن اجزای جفتی، نارسایی اولیه هیپوفیز، دیابت، مصرف داروهای خاص، جراحی پستان، ناتوانی شیرخوار در تخلیه شیر مثل نارسایی و ناهنجاری‌های دهانی و اختلالات از جمله عواملی هستند که منجرم به سندروم شیر ناکافی در مادران می‌شود.
تصمیم‌گیری عجولانه در مورد نبود امکان تغذیه شیرخوار با شیر مادر و تغذیه با بطری، وجود سابقه ناباروری به دلیل عوامل هورمونی، سن مادر (مادر نوجوان یا سن بالا)، بزرگ نشدن قابل ملاحظه پستان در طول بارداری، تغییر در رژیم غذایی مادر، تغییر در نوع صابون و عطر یا دئودورانت مادر (که باعث نبود تمایل موقتی شیرخوار به خوردن شیر می‌شود) و استرس از دیگر عوامل خطر مادری در بروز مشکلات شیردهی است که باید به آن توجه زیادی شود.
تغذیه شیرخوار در زمانی که خواب آلود است یا تازه بیدار شده، تغذیه در سکوت و آرامش و بدون استرس، در آغوش گرفتن و نوازش شیرخوار، استفاده از حمام، اجتناب از بطری شیر، دوشیدن دستی یا مکانیکی شیر توسط مادر از دیگر راهکارهای موثر در تولید شیر و رشد بهتر در نوزادان است.
مکمل ویتامین و مواد معدنی، ویتامین‌های محلول در چربی، ویتامین‌های محلول در آب، مولتی ویتامین‌ها، ذخایر آهن و مکمل فلوراید می‌تواند در این زمینه بسیار موثر باشد. همچنین شیرخواران نارس و کم وزن نیاز به ریز مغذی‌هایی نظیر آهن و روی دارند که با تغذیه تکمیلی زودتر فراهم می‌شود.
تغذیه در شب اغلب آخرین وعده‌ای است که باید قطع شود. گاه قطع ناگهانی شیر مادر به علت بیماری شدید مادر یا جدایی طوولانی مدت مادر و شیرخوار لازم می‌شود.
