[کاربر عادی]

ديابت نوع 2 شرايط مزمني است که در آن، بدن، قادر به استفاده و ذخيره گلوگز نمي باشد و گلوکز به جاي تبديل به انرژي به جريان خون باز گشته و سبب ايجاد علايم مختلف مي گردد.

ديابت نوع 2 (يا ديابت بزرگسالي يا غير وابسته به انسولين) در نتيجه عدم توانايي بدن در توليد انسولين کافي و يا ناتواني از استفاده ي بهينه از انسولين توليدي رخ مي دهد؛ که به اين حالت مقاومت به انسولين گفته مي شود.

اين نوع ديابت اغلب در افراد بالاي 40 سال، چاق و داراي سابقه خانوادگي ديابت رخ مي دهد ولي متاسفانه بايد اذعان کرد که امروزه آمار ابتلاي افراد جوان تر نيز به دليل شيوه زندگي امروزي افزايش يافته است.

چه عواملي سبب ابتلا به ديابت نوع 2 مي شوند؟

فاکتورهاي مختلفي سبب ابتلا به ديابت نوع 2 مي شوند: اضافه وزن، بي تحرکي يا کمبود فعاليت بدني و اختلالاتي که همراه با عدم توانايي بدن در استفاده از گلوگز مي باشند از عوامل اصلي ابتلا به ديابت نوع دو مي باشند. به علاوه کساني که اختلال گلوکز ناشتا يا اختلال عدم تحمل گلوکز در آن ها تشخيص داده شده نيز خطر بالايي در ابتلا به ديابت نوع 2 دارند.

علايم ديابت نوع 2 چيست؟

افراد مبتلا به ديابت نوع 2 يک سري از علايم را تجربه مي کنند. شامل:

* تشنگي و پرنوشي

* پُرادراري

* تاري ديد

* زودرنجي و تحريک پذيري

* بي حسي يا سوزش دست و پا

* عفونت مکرر لثه، پوست و مثانه

* عدم بهبودي زخم ها

* خستگي زياد غير قابل توجيه

اما بايد بدانيد در بعضي موارد ديابت نوع 2 هيچ علامتي ندارد. در اين گونه موارد افراد مبتلا ماه ها يا حتي سال ها بدون اين که از بيماري خود مطلع باشند به زندگي ادامه مي دهند. ديابت آن قدر به تدريج پيش مي رود که حتي گاهي اوقات علايم آن قابل شناسايي نيست. به همين دليل خيلي از مبتلايان به ديابت تا سال ها از بيماري خود اطلاع ندارند.

[نویسنده]

نوشته‌ها