دارچین، پوست خشک‌شده شاخه‌های نوعی درخت بومی هند است. این ادویه خوش‌عطر، طبع گرم و خشکی دارد.
شادی‌آور، آرام‌بخش، تقویت‌کننده کبد و قلب، کاهنده قندخون، برطرف‌کننده بوی بد دهان، ادرارآور و قاعده‌آور است. می‌تواند جلوی اسهال را بگیرد، فشارخون را کاهش بدهد، گرفتگی‌های عضلانی را تا حدی از بین ببرد، تب را پایین بیاورد و یک آنتی‌هیستامین خوب و طبیعی هم محسوب شود.
خانم‌های باردار، شیرده و افراد مبتلا به زخم‌ها و ناراحتی‌های گوارشی باید در مورد میزان مصرف دارچین با پزشک خود مشورت کنند زیرا زیاده‌روی در مصرف این ادویه می‌تواند برای برخی از افراد، تپش قلب، تعریق و حساسیت را به دنبال داشته باشد. در ضمن، مصرف بیش از حد دارچین به افرادی با مزاج گرم نیز توصیه نمی‌شود.
یادآوری: بهتر است چوب درسته و پودرنشده دارچین را به چای یا غذاهای خود اضافه و کمی پیش از سرو غذا، چوب را از ظرف غذا خارج کنید. جوشیدن چوب دارچین بیشتر از 15- 10 دقیقه داخل چای یا غذا توصیه نمی‌شود چون می‌تواند باعث تلخ شدن آن شود.
