[zahra jamshidi]

پنير منبع مفيدي از پروتئين، کلسيم و فسفر است و كاملا مى‌تواند جاى گوشت را بگيرد. به همين دليل، گياهخواران به جاي گوشت از پنير استفاده مي‌کنند. اين ماده غذايي، به جز لاكتوز، ديگر مواد شير مخصوصا ويتامين‌هاى A و B را داراست. يکي از مزاياي پنير بر شير، هضم ساده‌‌تر آن است؛ البته به شرط اينکه پنير خيلى چرب يا خيلى تخميرشده نباشد. بنابراين مصرف پنير به افرادي که به دلايلي تحمل لاکتوز شير را ندارند، توصيه مي‌‌شود. پنير به دليل داشتن کلسيم و فسفر زياد براي کودکان در حال رشد و حتي بزرگسالان لازم است. بيماران ديابتي هم مي‌توانند اين پنير را بخورند، زيرا مواد قندى ندارد. مادرانى كه بچه‌‌هاى خود را شير مى‌‌دهند، خانم‌‌هاى باردار، كسانى كه از بستر بيمارى برخاسته و دوران نقاهت را مى‌‌گذرانند، بايد پنير ميل كنند. زيرا زودهضم است و مصرفش اختلالي را به دنبال نخواهد داشت. البته خوردن پنير به کساني که چربى خون دارند و مبتلايان به ورم كبد و كيسه صفرا توصيه نمي‌‌شود. علاوه بر اين، براي كسانى كه سابقه بيماري قلبى دارند، نيز مفيد نبوده زيرا نمك و چربي اشباع دارد و خوردن هر دوي آنها براي اين گروه مي‌‌تواند خطر تشديد بيماري را به دنبال داشته باشد.

[madjd]

در بین دیگر اعضای خانواده ی لبنیات، پنیر دارای بیش ترین میزان پروتئین می باشد. پروتئین موجود در پنیر از کیفیت خوبی برخوردار بوده و تقریبا دارای تمامی اسید آمینه های ضروری مورد نیاز بدن است. کازئین پروتئین اصلی پنیر می باشد، با این حال پروتئین های محلول در آب شیر(مانند لاکتالبومین و لاکتاگلوبولین) نیز بسته به میزان آب پنیری که در داخل آن باقی می ماند، در پنیر وجود دارند. پروتئین موجود در پنیر، آماده ی هضم می باشد، زیرا برخی از پروتئین ها در حین فرآیند رساندن پنیر، به پپتیدها و آمینو اسیدها شکسته می شوند. برخی افراد از واکنش به آمین های موجود در پنیر به ویژه هیستامین و تریامین رنج می برند. برخی پنیرهای رسیده مقدار قابل توجهی از این آمین ها را در بردارند که می تواند سبب بروز واکنش های آلرژیک، سردردها، خارش و افزایش فشار خون در این افراد شود.

[نویسنده]

نوشته‌ها