[zahra jamshidi]

تمرهندي گياهي مخصوص مناطق گرم و مرطوب و زادگاه اصلي آن آفريقا و سودان است، به طوري که در سودان اين گياه وحشي رشد مي‌کند. ساير کشور‌هاي آفريقايي مثل نيجريه، کامرون، تانزانيا، عربستان و عمان زيستگاه بعدي اين گياه بوده‌اند.
از اين طريق اين گياه به آسيا و به‌خصوص چين و آسياي جنوب‌شرقي و شمال استراليا رسيد و بعد به هند، منتقل شد. از قرن 16 ميلادي، تمرهندي به‌وسيله مهاجران اسپانيايي و پرتغالي به مکزيک و آمريکاي جنوبي برده شد و در آن مناطق به شکل قابل‌توجهي کشت مي‌شود.
مقاومت به نور شديد خورشيد، از مشخصات اين گياه است. ميوه لوبيايي‌شکل اين درخت 12 تا 15 سانتي‌متر طول و غلافي خشک و قهوه‌اي‌رنگ دارد. بخش گوشتي و نرم ميوه داخل غلاف قرار گرفته و ماهيت اسيدي دارد. رنگ آن ابتدا سبز است که با رسيدن تيره مي‌شود و به رنگ قهوه‌اي تيره درمي‌آيد.
علاوه بر تغييررنگ، طعم آن نيز که در ميوه خام به دليل وجود اسيد‌هاي آلي و ترکيب‌هاي فلاونوييدي به شدت ترش و گس است، با تجزيه‌شدن نشاسته و تشکيل گروهي از قندها شيرين مي‌شود. طعم طبيعي تمرهندي مخلوط ترش و شيرين و از نظر ريزمغذي‌ها علاوه بر اسيد‌هاي آلي طبيعي حاوي ويتامين‌هاي گروه B و کلسيم است.
قهوه‌اي شدن بخش گوشتي ميوه، به علت وجود تركيب‌هاي فلاونوييدي در واکنش‌هاي آنزيمي مانند آنچه در مورد خرما اتفاق مي‌افتد، است.
در حالي که ميوه خام خصوصيت قابض دارد، ميوه رسيده به عنوان ملين استفاده مي‌شود. تهيه نوشيدني از آن در بسياري از کشورها مثل مصر و ترکيه مرسوم است. در ايران از قديم تمرهندي را به شکل خمير تهيه‌شده از بخش گوشتي و فشرده‌شده آن که حاوي نمک است و در پلاستيک بسته‌بندي شده، مي‌شناسيم، بنابراين افراد مبتلا به فشارخون، به دليل نمك فراوان اين محصول بايد انواعي را كه فقط خشك شده هستند، مصرف كنند.

در مطالعه‌هايي که روي حيوانات انجام شده، اثر تمرهندي بر کاهش کلسترول خون و کاهش قند خون مشخص شده ولي مطالعه‌هاي کافي علمي در مورد انسان وجود ندارد و از اين رو نمي‌توان قطعا در مورد انسان توصيه کرد افرادي که دچار مشکل کلسترول بالا هستند يا ديابت دارند، با مصرف آن بهبود پيدا مي‌کنند.

[نویسنده]

نوشته‌ها