سنت نوروز تو خیلی از کشورای اطراف ایران وجود داره و تو افغانستان هم به رسمیت شناخته می‌شه. تو این کشور و هموطنای افغانی ما تو آخرین شب سال غذایی درست می‌کنن که مشابه همین سبزی پلو خودمونه با این تفاوت که به جای ماهی، از گوشت خروس استفاده می‌کنن.
خروس تو خیلی از فرهنگ‌ها نماد مردونگی و باروریه و افغانی‌ها معتقدن خوردن این گوشت تو سال نو، اونا رو در مقابل نامردی مردم و روزگار مصون می‌کنه.
افغانی‌ها ترجیح می‌دن خروس سفیدی رو آخر سال سر ببرن که خودشون بزرگ کردن. گوشت خروس تیره‌تر از گوشت مرغه و اگه با تغذیه غیرهورمونی و خونگی بزرگ شده باشه، گوشت واقعا لذیذیه.
زنان افغان تو آخرین روز سال سبزی تازه می‌خرن، برنج خاصی که تو افغانستان کشت می‌شه رو می‌خیسونن و یه سبزی‌پلو خوش‌عطر و خوشمزه باهاش درست می‌کنن. چاق و چله‌ترین خروسی که دارن رو ذبح می‌کنن و می‌پزن.
اما چیزی که شام شب عید رو برای بچه‌های افغان هیجان‌انگیز می‌کنه شیرینی گوش‌فیل خونگیه. مادرا خمیر رو با آرد گندم و کره درست می‌کنن و تو روغن سرخ می‌کنن و بعد از سرخ شدن خمیر، شیرینی رو توی دونه‌های شکر می‌خوابونن. این شیرینی نوروزی تو همه شهرها و روستاهای افغانستان درست می‌شه.
افغانی‌ها به عنوان بزرگترین گروه مهاجران جهان، تو هر گوشه دنیا هم که باشن همه تلاش‌شون رو می‌کنن که با پختن خروس‌پلو و گوش‌فیل به سنت‌های نوروزی‌شون وفادار بمونن.
