[s.samadi]

افراد دیابتی بیمار نیستند به دلیل شرایط بیماری، آنها مراقبت‌های بیشتری لازم دارند و می‌توانند زندگی عادی داشته باشند.

در این نوع دیابت آگاهی خانواده از علایم شروع آن بسیار مهم است.
مراقبت دریافت کالری کافی برای سن، موقعیت آن فعالیت و رشد آنها باشیم.
دریافت كربوييدرات و تقسیم‌بندی صحیح آن در هر وعده غذایی مناسب با دریافت انسولین لازم است.
كربوييدراتها یک جور نیستند. مقدار یکسان از انواع کربوئیدرات‌ها تاثیر یکسان روی افزایش قند و چربی خون ندارند انديسگلايسمي آموزش داده شود.
برنامه غذایی داده شده بر اساس عادات غذایی خانواده بوده و از سفره خانواده استفاده شود.
7تا10 درصد کل کالری از SUFA و بقیه از انواع چربی‌ها باشد مانند (PUFA) و (MUFA) SUFA (کره، خامه، چربی‌های کوتاه زنجیره بیشترین تاثیر را روی کلسترول دارد) ولی در کودکان حذف نشود. به تازگی هرم غذایی اختصاصی برای دیابت نوع یک وجود دارد.
تقسیم میوه و کربوئیدرات مهم است (انواع میوه‌ها)
انواع سبزی‌ها و به خصوص افزایش دریافت فیبر، از طریق نخود، جو، جو دوسر، انواع میوه و سبزی‌ها در برنامه غذایی کودکان و نوجوانان لازم است.
تشویق به کنترل یا کاهش سدیم لازم است.
اختلالات در خوردن در نوجوانان دیابتی و زنان جوانی رخ می‌دهد که باید مراقبت‌های روان‌شناسی داشته باشیم. شواهد علمی سال 2003 نشان می‌دهد که از استفاده از ساکروز (شکر) به عنوان بخشی از کل کربوئیدرات‌ در رژیم غذایی اختلالی در کنترل گلوکز خون در افراد دیابتیک تیپ یک ایجاد نمی‌کند ولی باید گرم ‌به‌گرم جانشین كربوييدرات شود.
شواهد علمی هنوز از این فرضیه که قندهای ساده باید حذف شوند چون هیپرگلیسمی را سریع‌تر ایجاد می‌کنند، حمایت می‌کند. برای مثال «میوه و شیر و لبنیات پاسخ قندي کمتر به نسبت نان، برنج و سیب‌زمینی دارند.
تقسیم کالری بر اساس سن و نگاهداری وزن و فعالیت است. 10تا20 درصد از پروتئین 25 تا 30 درصد چربی و بقیه از انواع كربوييدرات با توجه به glycemic index باشد.
فروکتوز دیرتر از گلوگز قند را بالا می‌برد ولی نباید بیشتر از 20 درصد کالری باشد چون چربی را بالا می‌برد ولی در کودکان می‌توان از قند فروکتوز در پخت شیرینی استفاده کرد.

[نویسنده]

نوشته‌ها