[s.shahemi]

میوه های زرد رنگ دارای “پتاسیم و پکتین، زیادی هستند لورا فلورس، یک متخصص تغذیه می گوید موز یک منبع خوبی برای منیزیم و ویتامین های C و B6 می باشد. “موز آنتی اکسیدان بالایی دارد ، درخت موز در واقع بلندترین درخت در جهان است.
موز نوعی گیاه گلدار است که به خاطر خوشمزگی و شکل منحنی زردش به خوبی شناخته شده است. بیش از 70 گونه موز وجود دارد که بومی گینه نو و آسیای جنوب شرقی (مالزی، اندونزی، چین و فیلیپین) هستند. اما انواع وحشی موز را می توان در مناطق گرمسیری بارانی یافت.
محبوبیت این میوه رو به افزایش است و به تمام نقاط جهان حمل می شود. موزهای تجاری که در دسترس ما هستند از آمریکای جنوبی (اکوادور، هندوراس، پاناما، گواتمالا …) صادر می شوند. گونه های نادری از موزها قابل مصرفند. بیشتر گونه های موزها حاوی دانه ها و بافت های سختی هستند و خوردنشان خوشایند نیست.
موز مستعد ابتلا به عفونت های قارچی است. بیماری پاناما نوعی قارچ است که تاکنون یکی از محبوب ترین گونه های موز را از بین برده است.
-اندازه موز به گونه اش بستگی دارد. ارتفاع درخت موزی که میوه هایش تجاری و هم اینک در دسترس ما است می تواند به 7.5 متر برسد.
-موز، گیاهی چوبی به نظر می رسد اما در واقع بزرگ ترین گیاه آوندی (غیر چوبی) جهان است.
-برگ های موز بسیار نازک و انعطاف پذیرند. آنها به طور معمول 2.5 متر طول و 60 سانتی متر عرض دارند. برگ موزها در برخی از کشورهای آسیایی برای آماده سازی ظرف های غذاهایی خاص مورد استفاده قرار می گیرند.
-میوه گیاه موز به صورت خوشه ای رشد می کند. هر خوشه «دست» نامیده می شود. هر دست موز از 10 تا 20 موز تشکیل شده است.
-فراوان ترین رنگ پوست موز رنگ زرد است، اما گونه های مشخصی از موز رنگ پوستشان سبز، قرمز، قهوه ای یا بنفش است.
-نام علمی موز، موسا ساپینتوم «Musa sapientum» است. معنی این نام «میوه مردان دانا» است.
-موز چهارمین گیاه پرمصرف جهان است. سه مکان اول را برنج، گندم و ذرت اشغال کرده اند.
-هر سال 100،000 میلیون موز خورده می شود. مردم اوگاندا اولین مصرف کننده موز جهانند. هر اوگاندایی در سال 225 کیلوگرم موز می خورد.
-75٪ موز از آب است. موز یکی از سالم ترین میوه ها است زیرا حاوی مقادیر مطلوب ویتامین های مختلف، مواد معدنی، فیبر و قند است.
-بر اساس برخی از تحقیقات علمی، موز می تواند جلوی حمله قلبی، سکته مغزی و حتی پیشرفت انواع خاصی از سرطان را بگیرد. همچنین ممکن است از افسردگی بکاهد.
-گونه های بسیار متفاوتی از موزها وجود دارد اما طعم گونه های نادری از آنها خوشایند است. گونه کاوندیش گونه ای از موز است که در حال حاضر در سراسر جهان مصرف می شود.
-موز نوع گراس میچل در نیمه اول قرن 20 محبوب بود. متاسفانه، بیماری قارچی باعث انقراض این گونه در جهان شده است.
-موز حاوی ایزوتوپ رادیواکتیو پتاسیم (پتاسیم-40 نامیده می شود) است. خوشبختانه، میزان پتاسیم موز به اندازه ای زیاد نیست که باعث آسیب رسیدن به بدن انسان شود.
-الیاف جدا شده از موز را می توان در ساخت کاغذ و پارچه مورد استفاده قرار داد.
-طول عمر درخت موز به گونه آن بستگی دارد. گونه های تجاری می توانند 25 سال و یا بیشتر زنده بمانند. ریشه های موزهای وحشی خاصی ممکن است چند صد سال عمر کنند.

[نویسنده]

نوشته‌ها