قهوه معمولي، از بو دادن دانه قهوه و آسياب كردن آن تهيه مي‌شود در حالي که قهوه فوري، در اصل بخش محلول پودر قهوه است…
قهوه 2 بخش محلول و نامحلول دارد؛ بخش نامحلول حاوي فيبر و ساير ترکيب‌هاست و در اولين مرحله توليد، بخش محلول پودر قهوه وارد آب و سپس با قرارگرفتن در دستگاه‌هاي تبخيرکننده، خشک مي‌شود و به قسمت بسته‌بندي مي‌رود. به همين دليل وقتي اين قهوه فوري را در آب جوش مي‌ريزيم، تمام آن در آب حل مي‌شود و هيچ بخش نامحلولي باقي نمي‌ماند.
ميزان کافئين يک فنجان قهوه معمولي، 2 برابر يک فنجان قهوه فوري است. در سال 1901 يک محقق ژاپني به نام «ساتوري کاتو» در شهر شيکاگو توانست براي اولين‌بار پودر قهوه فوري را توليد کند و در سال 1938 برند «نسکافه» موفق به پيشرفت چشمگيري در اين صنعت شد. توليد قهوه فوري در اين دوره زماني كه هميشه انسان با كمبود وقت مواجه است، محصولي منحصر به فرد مخصوصا براي طرفداران قهوه است كه براي تهيه سريع يک فنجان قهوه، قهوه فوري را در کمي آب جوش مي‌ريزند و مي‌نوشند. از ديگر مزيت‌هاي قهوه فوري به دانه قهوه، حجم و وزن کم و زمان ماندگاري بيشتر آن اشاره كرد.
سوال‌هاي زيادي درباره اين محصول وجود دارد؛ مثلا اينكه چرا قهوه فوري سريع آماده خوردن مي‌شود اما قهوه معمولي بايد فرايند دم کردن را بگذراند؟ براي خروج ترکيب‌هاي محلول از پودر قهوه، مقداري زمان لازم است در حالي که در مورد قهوه فوري، در فرايند توليد اين کار قبلا در کارخانه انجام شده و نياز به صرف وقت براي دم کردن آن نيست
