[neda.mousavi]

فصل تابستان که می‌رسد مصرف شربت خاکشیر در میان مردم بیشتر می‌شود زیرا خاکشیر از زمان‌های گذشته کاربرد داشته و بهترین کاربرد آن به خاطر خاصیت ضدعفونی‌ کننده‌ آن است.

خاکشیر گیاهی است علفی یک ساله یا دو ساله که ارتفاع ساقه آن تا یک متر نیز می‌رسد ، قسمت پایین گیاه کرک‌دار و بالای آن بدون کرک است.
تخم این گیاه که همان خاکشیر است ریز و کمی دراز و معمولا به دو رنگ وجود دارد یکی از آنها قرمز که دارای طعم کمی تلخ است و دیگری به رنگ قرمز تیره است.

ترکیبات شیمیایی
خاکشیر دارای تعدادی اسید چرب مانند اسید لینوئیک،‌اسید لینولنیک، اسید اولئیک،‌اسید پالمتیک و اسید استئاریک است.

ضمنا در خاکشیر اسانس روغن فراری وجود دارد که دارای مواد بنزیل و ایزوسیانات است.

دامنه انتشار این گیاه اغلب نواحی کشور مخصوصا مناطق شمال و رشته کوه‌های البرز است.

خواص خاکشیر

این گیاه را به صورت خیس کرده استفاده می‌کنند و در موارد جراحات و تب‌های زیاد بسیار موثر است و همچنین بو داده آن اسهال‌های سخت را درمان می‌کند.

خاکشیر التهاب کلیه را برطرف می‌کند و برای از بین بردن کهیر و التهابات پوستی مفید است.

خاکشیر تب‌بر و ادرارآور است و از دیگر خواص این گیاه می‌توان به درمان سرخک و مخملک اشاره کرد.

این گیاه نیز برای رفع گرفتگی صدا مفید است و از گل‌ها و برگ‌های آن می‌توان برای رفع بیماری ناشی از کمبود ویتامین C استفاده کرد.

برای برطرف کردن جوش‌های صورت که به علت خوردن چربی و شیرینی زیاد ایجاد می‌شود باید جوشانده یک قاشق ترنجبین را با دو قاشق غذاخوری خاکشیر مخلوط کرد و هر روز صبح ناشتا به مدت دو هفته خورد تا جوش‌ها از بین بروند.

بعضی از افراد هنگامی که خاکشیر می‌‌خورند ، ممکن است سردرد بگیرند. این افراد باید خاکشیر را با کتیرا بخورند.

سیده ندا موسوی، دانشجوی دکترای تخصصی علوم تغذیه

[نویسنده]

نوشته‌ها